مسجد نبوی یا مسجد پیامبر (ص) همچون پیکری زنده است که قلبی سبز دارد. این پیکره باشکوه همواره تمیز و آراسته است و رسیدگی به آن شب و روز نمیشناسد.
به گزارش خبرنگار اعزامی اخبار ورزشی به حج، مسجدالنبی در قلب شهر مدینه منوره در عربستان واقع شده و پس از مسجد قُبا دومین مسجدی است که توسط پیامبر (ص) بنا شد.
مساحت مسجدالنبی در دوران پیامبر (ص) معادل ۱۰۵۰ متر مربع بود. کف مسجد با ماسه و سقف آن با ساقههای نخل پوشانده شده و ستونهای آن از تنهی درختان خرما بود.
پس از پیامبر اکرم (ص) خلفای راشدین یکی پس از دیگری به گسترش و آبادانی مسجدالنبی پرداختند و علاوهبر مساحت درونی و بیرونی، درهایی به آن افزودند و جدیدترین تزئینات معاصر خود را در این مسجد به کار بردند و بر زیباییها و جلوههای تزئینی آن اضافه کردند.
بیشترین توسعه مسجدالنبی از سال ۱۴۰۵ هجری قمری آغاز شد که به طور کامل تعمیر و بهبود یافت و مساحت آن از ۱۶۵ هزار و ۵۰۰ متر مربع که ۲۵۷ هزار نمازگزار در آن میتوانستند به اقامه نماز بپردازند، طی طرحی به ۴۰۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع با گنجایش ۶۵۰ هزار نمازگزار رسید.
این مسجد هر روزه میعادگاه هزاران نمازگزار با تیره و نژادهای مختلف است که از سراسر جهان در آن حاضر میشوند. یکی از کارهای حساس و اساسی در مسجدالنبی تمیز و پاکیزه نگه داشتن آن در تمام طول شبانهروز است.
گویا این مسجد، جسمی زنده است که هر روز باید به آن رسیدگی کرد؛ چراکه قلب تپنده شهر مدینه محسوب میشود. بر اساس مشاهدات خبرنگار اخبار ورزشی، رسیدگی به بخشهای مختلف مسجد نبوی روز و شب ندارد و در تمام لحظات هر جا که نیاز باشد مسجد را تعمیر و تمیز میکنند.
مناسبترین زمان برای نظافت حیاط مسجد، صبحها پس از روشن شدن آسمان است. معمولا در طول شب ملخها جذب روشنایی مسجد و روی کاشیها حیات مسجد لگدکوب شده و صبح ها زمان مناسبی برای پاک کردن رد آنهاست. کشیدن طی در حیاط مسجد به شکل دستی، زمان خاصی ندارد، اما پاکسازی مکانیزه کف مسجد با ماشینهای مخصوص در زمان صبح انجام میشود.
همچنین، تمام درها، ستونها و دیوارهای آن بر اساس برنامه منظمی، شسته و ضد عفونی میشود. عملیات پاکسازی این بخشها عمدتا در نزدیکی بامداد که از تعداد نماز گزاران کاسته شده، انجام میشود.
محدودههایی که رفت و آمد زیادی دارند توسط رباتهای مخصوص نشانهگذاری میشوند و خادمان حرم به پاک نگهداشتن مسیر میپردازند.
انتهای پیام