کاپیتان تیم ملی تنیس روی میز زنان ایران در مورد خداحافظی از تیم این رشته گفت: اگر فکر کنم دیگر در ایران نمی‌توانم بازی کنم و انتخاب شوم و به درد تیم ملی نمی‌خورم، این رشته را کنار می‌گذارم.
به گزارش اخبار ورزشی، مسابقات تنیس‌روی‌میز قهرمانی جهان از ۲۷ بهمن به میزبانی بوسان کره‌جنوبی برگزار می‌شود و تیم زنان ایران در گروه دوم با ژاپن، برزیل، لوکزامبورگ و آفریقای جنوبی همگروه است. تیم ملی زنان ایران با ترکیب ندا شهسواری، شیما صفایی، مهشید اشتری، فاطمه یاری و صبا سراجی در این مسابقات شرکت می‌کند.
ندا شهسواری در مورد شرایط تیم ملی قبل از اعزام به این رقابت‌ها به اخبار ورزشی گفت: خدا را شکر شرایط ما الان خیلی خوب است چون در چند ماه اخیر در مسابقات لیگ داخلی و لیگ ترکیه بازی کرده‌ایم. الان هم در آخرین اردوی آماده‌سازی تیم ملی هستیم. فینال مسابقات جهانی را داریم و سطح رقابت‌ها خیلی بالاست. بدشانس هستیم و هر بار قرعه‌مان بد می‌شود. گروه‌مان سخت است اما آمادگی خوبی داریم و فکر می‌کنم عملکرد خوبی داشته باشیم.
او در مورد حضور ثابت چند بازیکن در تیم ملی و هماهنگی آنها گفت: چند سالی است که من، شیما صفایی و مهشید اشتری در تیم ملی فیکس هستیم و به یک‌دستی رسیده‌ایم. شیما و مهشید بازیکنان خوب و تاثیرگذاری هستند. سال گذشته هم در بازی‌های کشورهای اسلامی اول شدیم. البته کسی فکرش را نمی‌کرد و همه ترکیه را قهرمان می‌دانستند اما خدا را شکر ما به مقام اول رسیدیم.
او در مورد شانس خود برای کسب سهمیه المپیک پاریس بیان کرد: دونفر برای انتخابی المپیک اعزام می‌شوند و باید ببینم که ابتدا در ایران انتخاب می‌شوم یا نه. همه تلاشم را می‌کنم امیدوارم هر کسی که توانایی و شایستگی دارد کسب سهمیه المپیک کند و یک نماینده زنان برای ایران داشته باشیم که باعث پیشرفت سطح پینگ‌پنگ زنان می‌شود.
شهسواری در واکنش به این سوال که بعد از تجربه دو المپیک لندن و ریو، همچنان انگیزه کافی برای المپیک سوم را دارد؟ گفت: المپیک آوردگاهی است که با همه مسابقات فرق دارد. چهار سال یکبار برگزار می‌شود که حساسیت و هیجان خاصی به این بازی‌ها می‌دهد. از طرفی پیام‌آور صلح است و جو آن فرق می‌کند. برای من همچنان تازگی دارد.
او در پاسخ به این سوال که فکر می‌کند در صورت کسب سهمیه حضور متفاوتی در المپیک خواهد داشت، بیان کرد:۱۰۰ درصد. شاید سنم بالاتر رفته است اما از نظر تکنیکی و تجربه پخته‌تر شده‌ام و پینگ‌پنگ را بیشتر می‌فهمم اما مستلزم این است که با توجه به تجربه‌ام از نظر فیزیکی خودم را روی فرم نگه دارم چون هر چه سن بالاتر می‌رود باید از نظر فیزیکی آماده‌تر باشیم.
کاپیتان تیم ملی پینگ‌پنگ زنان در پاسخ به این سوال که تا چه زمانی ادامه خواهی داد، گفت: از آنجایی که زندگی من تک بعدی بوده و فقط در پینگ‌پنگ فعالیت داشته‌ام، سعی می‌کنم اگر ادامه بدهم یا بازیکنی را کنار بگذارم، باز هم به عنوان مربی یا نیروی فدراسیون در این رشته بمانم.
او در مورد خداحافظی از تیم ملی بیان کرد: اگر فکر کنم دیگر در ایران نمی‌توانم بازی کنم و انتخاب شوم و به درد تیم ملی نمی‌خورم، کنار می‌گذارم. بازیکن خودش حس می‌کند که چه موقع باید کنار بگذارد اما من فعلا بازی می‌کنم.
او در مورد کمرنگ شدن حضورش در مسابقات بین‌المللی گفت: حضورم در تورها کمتر شده چون مسابقات غیر رسمی است و به خاطر شرایط اقتصادی که همه جا وجود دارد، باید با هزینه اسپانسر یا شخصی برویم اما در مسابقات رسمی شرکت می‌کنیم. از آنجایی که در تورهای غیررسمی نیستم رنکینگم خیلی افت کرده است. الان هزینه یک حضور در یک تو ۸۰ میلیون تومان است و اسپانسر هم کمتر سمت ورزش زنان می‌آید.
انتهای پیام
-
-
-
-
-
-
