امتیازات ناچیز FATF درقبال اقدامات ایران/ فضای پس از اجرای 41 اقدام گروه ویژه اقدام مالی کاملاً مبهم است

خبرگزاری بین المللی گروه آنا– مسعود پاراتی. برای درک مزایایی که FATF در ازای تعهد ایران به یک تعهد سیاسی سطح بالا نسبت به برنامه اقدام به کشور ما ارائه داده است ، باید بیانیه های FATF را که در پایان هر جلسه صادر کرده است ، با یک بخش بررسی کنیم. درباره ایران در هر بیانیه

اولین بیانیه FATF در مورد همکاری با ایران در بیانیه ژوئن 2016 که پس از نشست بوسان صادر شد ، بیان شد. در تمام بیانیه ها بیانیه ای وجود دارد که می گوید: “ما از تعهد سیاسی سطح بالای ایران در اجرای برنامه اقدام استقبال می کنیم.”

نکته مهم این است که در هیچ یک از گفته های FATF به پذیرش شرط بندی صحیح ایرانی اشاره نشده است. علاوه بر این ، تمام داده های FATF تأیید می کنند که اجرای کامل برنامه اقدام به معنای حذف ایران از لیست کشورهای پر خطر نیست ، یا به عبارت دیگر ، اجرای برنامه اقدام شرط لازم و ناکافی برای حذف از لیست است. . یکی از کشورهای پر خطر

بیشتر بخوانید:

عزم برای پذیرش گروه ویژه اقدام مالی (FATF) بر اساس تحلیل نادرست تحریم های لغو شده توسط برگام بود

وقتی گروه ویژه اقدام مالی به اهرم اقدام قانونی علیه ایران تبدیل می شود

چگونه FATF هوشمندانه افراد و اشخاص حقوقی را مجازات می کند؟

اظهار نظر نکردن از لیست سیاه در حالی که قبول محدودیت ها معنی ندارد

برخلاف برخی از طرفداران FATF ، این واقعیت که ایران کاملاً به روال مندرج در برنامه اقدام و تأیید آن توسط FATF پایبند است ، لزوماً به این معنی نیست که ایران از لیست کشورهای پر خطر و غیر همکار خارج شده است. زیرا در بیانیه های پی در پی طی دو سال گذشته اعلام شده است که ایران به طور مداوم با FATF تعامل داشته است.

ایران تا زمان تکمیل برنامه اقدام خود در لیست کشورهایی با ریسک بالا یا در یک بیانیه عمومی باقی خواهد ماند.

این عبارت به این معنا نیست که اگر ایران به طور کامل برنامه اقدام را اجرا می کرد ، ترک می شد ، زیرا در این حالت این عبارت باید به صورت زیر نوشته می شد: تبدیل شده است. »اما اینطور نبود.

از متن بیانیه FATF مشخص است که اجرای کامل طرح تجاری شرط لازم است ، نه شرط کافی. برای فهمیدن اینکه شرایط کافی برای ترک چیست ، یک داستان کلیدی وجود دارد به نام “مرحله بعدی” که طی دو سال گذشته در دو یا سه عبارت پوشش داده شده است.

س Quesالاتی در این باره مطرح شده است ، از جمله اقدامات بعدی چیست ، و اگر ایران 41 اقدام مشخص را اجرا كند ، FATF برای خارج كردن ایران از این وضعیت و عادی سازی فضای هوایی كشور ، چه چیزی از ما می خواهد؟

مراحل بعدی کاملاً روشن نیست ، اما براساس برخی شواهد می توان حدس زد. مسئله مهمی که می تواند در مراحل بعدی به آن پرداخته شود ، موضوع Counter-Funding (CFP) است که در نوامبر سال جاری ، در آخرین جلسه خود ، FATF را به اولین توصیه خود اضافه کرد و آن را به عنوان ریسک های مالی جدید معرفی کرد و از کشورها بخواهند این را در قوانین داخلی خود بگنجانند.

مورد دیگر ، توصیه 7 FATF ، مربوط به اجرای دقیق قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد سلاح های کشتار جمعی است که جمهوری اسلامی ایران یکی از مهمترین نمونه های آن است.

ممکن است گفته شود که ما دیگر مصوبه تحریم نداریم ، اما متاسفانه گسترش عمدی این تحریم ها سو mis تفاهم است. قطعنامه 2231 نوعی تحریم است که مشمول ماده 41 فصل 7 شورای امنیت سازمان ملل متحد است. می توان گفت برای آنچه به ما وعده داده شده است ، چیزهایی بدست آورده ایم که ارزش چندانی ندارند.

انتهای پیام / 4033 /