«پیتسو موسیمانه» سرمربی جدید تیم فوتبال استقلال تهران در نخستین صحبت هایی که انجام داد دست روی نقطه ضعف فوتبال ایران گذاشت و نکاتی را مطرح کرد که هم برای استقلال مفید است و هم برای سایر تیم ها.
تیم استقلال با وجود خرید هایی که در ابتدای فصل و در دوره حضور نکونام انجام داد نتوانست عملکرد خوبی در این فصل لیگ برتر به نمایش بگذارد در حال حاضر با ۸ امتیاز در رده دوازدهم جدول قرار دارد. هواداران استقلال امیدوارند حضور «موسیمانه» بتواند آن ها را از این بحران خارج کند و آبی پوشان را در مسیر رسیدن به جمع مدعیان قهرمانی قرار دهد.
نارضایتی موسیمانه از میانگین سنی استقلال
یکی از مواردی که «موسیمانه» در ابتدای حضورش در استقلال به آن اشاره کرد و نشان از اهمیت بالای این موضوع برای وی دارد میانگین سنی بالای تیمش بود. مسأله ای که در همین ابتدای کار از چشم این سرمربی آفریقایی دور نماند و در این مورد گفت: متوجه شدم میانگین سنی تیم بالاست. نیاز است که تیم جوان تر شود تا اشتیاق و انگیزه تیم افزایش یابد. این مسئله نیاز به زمان دارد تا تیم را به سمت جوان ترشدن پیش ببریم.
سرمربی آبی پوشان در نشست خبری بعد از شکست سنگین تیمش برابر خیبرخرم آباد هم این موضوع را تکرار و تاکید کرد که برخی بازیکنان استقلال نمی دانند در چه تیمی بازی می کنند و توانایی لازم برای اجرای برنامه های تاکتیکی را ندارند.
میانگین سنی تیم استقلال در حال حاضر حدود ۲۷ سال است. میانگین سنی مدافعان تیم استقلال حدود ۲۸٫۷ سال است. هافبک های استقلال میانگین سنی ۲۶٫۸ سال دارند. میانگین سنی مهاجمان هم ۲۸٫۷ سال است.
بحرانی که امر جدیدی نیست
هرچند موضوع میانگین بالای سنی در تیم های ایرانی چیز جدیدی نیست اما مطرح شدن دوباره آن به خصوص از سوی فردی که شناختی از فوتبال ایران ندارد و به تازگی به این لیگ پیوسته است جای تأمل دارد و نشان می دهد باید فکری اساسی برای آن کرد. موضوعی که حتی به یکی از چالش های تیم ملی در سال های اخیر تبدیل شده است.
پیش از این هم سرمربیان خارجی دیگری مانند «ژوزه مورایس» و «اوزونیدیس» هم واکنش های مشابهی به این مساله داشتند و تلاش کردند با بهره گرفتن از بازیکنان جوان بتوانند میانگین سنی تیمشان را کاهش دهند.
شرط لازم جوان گرایی در تیم های بزرگسال
البته نباید فراموش کرد که موفقیت سرمربی در امر جوان گرایی منوط به تداوم حضور در تیم ها است و قطعاً وقتی عمر حضور سرمربی در یک تیم از بیش از چند ما فراتر نروند نمی توان از او انتظاری بابت تغییر در ساختار تیم داشت و برای او کسب نتیجه به هر قیمتی مهم تر از هر موضوع دیگری است.
برای مثال ژوزه مورایس در ابتدای فصل ۱۴۰۱ به تیم سپاهان پیوست و در طی بیش از دو فصلی که در جمع زردپوشان اصفهانی حضور دارد توانست بازیکنان جوان را به فوتبال کشور معرفی کند. محمد قربانی محمدجواد حسین نژاد آریا یوسفی و ارشیا سرشوق از جمله بازیکنانی بودند که در این مدت توسط مورایس به فوتبال ایران معرفی شدند و عباس حبیبی و سید علی کمالی هم بازیکنانی هستند که مورایس به آن ها اعتماد کرد.
حال باید دید پیتسو موسیمانه چه روندی را به صورت عملی در استقلال طی خواهد کرد و آیا او می تواند این اطمینان را از مدیران باشگاه کسب کند و مدت حضورش در این تیم به قدری طولانی باشد که ریسک حضور بازیکنان جوان در تیم را به هر قیمتی به جان بخرد و در آینده مجموعه ای از بازیکنان با میانگین سنی پایین را به فوتبال کشور معرفی نماید یا حضور وی پیش از آنکه بخواهد تصمیمات بلند مدت بگیرد در هاله ای از ابهام قرار خواهد گرفت؟
بستری که فدراسیون فوتبال فراهم کرد.
اما در کنار همه این مسائل فدراسیون فوتبال در تلاش است تا بستری را فراهم نماید که باشگاه ها را ملزم نماید که از بازیکنان جوان بهره بگیرند.
طبق مصوبه آخرین جلسه کارگروه نظارت بر سقف بودجه و قرارداد ها هر باشگاه تنها مجاز به داشتن بازیکنان طبق شرایط اعلام شده در زیر است:
بند یک – رده سنی آزاد بزرگسالان: ۲۰ نفر
بند دو- رده سنی زیر ۲۵ سال: ۲ نفر؛ مشروط به اینکه بازیکنان قبلاً در فهرست زیر ۲۳ سال همان باشگاه حضور داشته و مدت قرارداد آن ها از فصل پیش ادامه داشته باشد.
بند سه – رده سنی زیر ۲۳ سال: ۸ نفر
بند چهار- رده سنی زیر ۲۱ سال: ۴ نفر
بند پنج – بازیکنان رده سنی تیم های پایه باشگاهی به شرط داشتن آکادمی و تیم های پایه در لیگ های کشوری حداکثر ۱۱ نفر و برای بازیکنان شاغل در مسابقات شهرستان و استان حداکثر هشت نفر می باشد.
علاوه بر این تیم ها موظف هستند که در لیست ۱۸ نفره خود برای هر مسابقه ۲ بازیکن زیر ۲۱ سال را قرار دهند.
به نظر می رسد در شرایطی که ثبات مربی گری در ایران چندان برقرار نیست و توجه بسیار زیاد به نتیجه گرایی موجب شده است همواره بازیکنان باتجربه و پا به سن گذاشته جایگاهی غیرقابل تغییر در تیم ها داشته باشند فدراسیون فوتبال با این تصمیمات قصد دارد به شکلی جدی تر به موضوع جوان گرایی بپردازد و در بلندمدت هم شاهد تداوم حضور سرمربیان در تیم ها و هم شاید پیدایش نسل جدیدی از بازیکنان در فوتبال کشور باشیم.