او همیشه بهانه برای زندگی داشت

به گزارش اخبار ورزشی ، احمد طالبی نژاد در پستی در روزنامه اعتماد کردن وی نوشت: “نوشتن در مورد حمیدرضا صدر کار بسیار دشواری است. زیرا من اعتقاد ندارم که حمید را از دست داده ایم. البته برای آن دسته از ما که زمانی در دنیای همکاری بسیار نزدیک بودیم ، انتقال وی به ایالات متحده سه سالها پیش ، بدون اینکه به کسی بگوییم و درباره چرایی صحبت نکنیم ، این بدان معناست که آن را از دست می دهیم ، اما با این وجود ، همیشه در خاطرات ما است.

حمیدرضا صدر شخصیت کاریزماتیک و خوبی دارد ، او فردی چند وجهی است ، انتقامی ندارد و عشق و نفرت وجود ندارد. عاشق از هر نظر. او دو چیز را دوست داشت. سینما و فوتبال. به حدی که در سالهای اخیر سینماها قربانی فوتبال شده اند. اگرچه زمانی یکی از پرکارترین منتقدان و نویسندگان سینما بود و با انتشارات مختلفی کار می کرد ، اما از آنجا که او به عنوان یک فوتبالیست در تلویزیون به چهره محبوب تبدیل شد ، متأسفانه کارهای زیادی در مورد سینما انجام نداد و کمتر در سینما حضور داشت. اگرچه او سواد سینمایی خوبی دارد و حافظه بسیار قوی دارد. حافظه او چنان قوی است که به عنوان مثال ، وقتی از او در مورد مشخصات و بیوگرافی بازیگران نقش مکمل فیلم های آمریکای غربی سال کردیم ، او بلافاصله اطلاعاتی را ارائه داد ، همانطور که در فوتبال ، مردم می دیدند او چقدر گسترده و عمیق است. اگرچه من و او همیشه بر سر این مسئله مهم بوده ایم که فوتبال آنقدر مهم است که ما آن را به اندازه سینما دوست داریم. او معتقد است که همه این موارد دلیل برای زندگی است و این دلیل را دوست دارد.

با این حال ، حمیدرضا صدر از دهه شصت به عنوان روزنامه نگار و سپس منتقد در مجله زن روز شروع به نوشتن کرد و هر ماه به سینماها می آمد. ما اغلب هفته ای یک بار با هم ملاقات می کنیم. او سپس از طریق نشریه ماهانه هفت با ما همکاری کرد. هفته ای دو روز او را آنجا می دیدیم. او شخص بسیار مطبوعی بود که با حضور خود گرمای خاصی به حلقه می بخشید. ورزش و سینما. خاطره صدر در ذهن من به همان زمان همکاری برمی گردد ، هر بار که او مقاله ای در “زن روز” می نوشت که به هر دلیلی نمی خواست به نام خودش کار کند ، آن را با نام غزاله منتشر کرد صدر غزاله در آن زمان جوان بود و من به شوخی به حمیدرضا صدر گفتم که دخترت از کودکی نابغه است و از دو یا سه سالگی آنقدر خوب نوشته بود که خیلی خندیدی. با این حال ، غزاله اکنون مادر برومندی است و اخیراً او دوست مادرش و حمید در ایالات متحده شد.

به نظر من حمیدرضا صدر قربانی دو چیز شد. فوتبال ، همانطور که گفتم ، خود را فدای فوتبال کرد تا ثابت کند فوتبال یک سرگرمی عالی است و یک جریان فرهنگی مانند سینما است و قربانی چیز دیگری شود که از آن معذرت می خواهم. وی از خانواده ای اصیل و از اشراف قدیمی بود. صدر در ایران و انگلیس تحصیل کرده است. وی دکترای برنامه ریزی شهری دارد اما کمتر از یک گرایش صحبت می کند. گرچه امرار معاش او در مرحله نخست است. وی عضو هیئت مدیره یک شرکت ساختمانی است. زمان آنجا گذشت. یکی از مهمترین ویژگیهای حمیدرضا صدر که امروز باید درباره آن صحبت شود این است که او هرگز منتظر درخواست یا پیشنهادی از طرف هیچ تدوینگری برای نوشتن یا ارائه تحلیلی درباره شخصیت فیلم نیست. او همیشه مقالاتی را می نویسد و آماده است ، کافی است سردبیر مجله فیلم با او تماس بگیرد ، مثلاً از او در مورد شخصیت یا فیلم خاصی س askال کند و بلافاصله آن را به مجله بفرستد. در همان زمان که نامه الکترونیکی یا فضای مجازی نبود ، وی یا مطالبی را پست می کرد یا به آنها کمک می کرد ، به گفته خودم ، کشوی من پر از نوشته بود تا بعداً منتشر شود ، حتی اگر برخی از مطالب خود را در تاریخ سینما و کتاب منتشر کرده باشد.

به طور کلی ، او قلم سریع و سخنوری دارد ، فردی متعادل است ، هرگز در این زمینه منتقد نبوده است ، اما بگذارید اعتراف کنم که اخیراً ، وقتی به ورزش آلوده است ، اخلاق او کمی سخت و ادبیاتش سخت است. متفاوت است و از کلمات برای بزرگداشت او استفاده می کند. من چندین بار به او گفتم که این سخنان برای افراد فرهیخته و هنرمند نیست و بیشتر از دهان ورزشکاران و بازیکنان فوتبال است. او می خندد و می گوید که شخصی تغییر کرده است ، اما به هر حال متأسفانه علی رغم تلاش هایی که همسر و دخترش پس از سه سال درگیری انجام دادند ، جادوگر مرگ شکست خورد و هواداران سینما و فوتبال ایران این تصویر مثبت و مثبت را از دست دادند. به نظر من تلویزیون از این نظر از سینما خطرناک تر می شود زیرا حمیدرضا صدر یکی از محبوب ترین مفسران فوتبال است. “اخیراً حمیدرضا صدر را پیر و جوان می شناختند و با او عکس هایی گرفته اند که در زمینه کاری خود به یک چهره مشهور تبدیل شده است.”

انتهای پیام