اینجا خبری از پپ یا کلوپ نیست!

به گزارش اخبار ورزشی و به نقل از analyst، در بین سرمربیانی که بیشترین حضور را روی نیمکت تیم‌هایشان در لیگ برتر داشتند، نام‌های بزرگی دیده می‌شوند که سال‌ها روی نیمکت تیم‌های مختلفی حضور داشته و توانستند دوران اغلب درخشانی را نیز تجربه کنند. اکنون به بررسی مربیانی می‌پردازیم که بیشترین حضور را در لیگ جزیره به نام خود ثبت کردند.

آرسن ونگر – ۸۲۸ بازی

رکورد فوق‌العاده آرسن ونگر در لیگ برتر با ۸۲۸ بازی بسیار عالی است. او تمام این بازی‌ها را در یک تیم بوده و در لیگ جزیره فقط و فقط در آرسنال مربیگری کرده است. او در یک دوره ۲۲ساله بین اکتبر ۱۹۹۶ تا مه ۲۰۱۸ سرمربی آرسنال بوده و بعید است به این زودی‌ها کسی بتواند به رکوردش برسد. این مربی فرانسوی در مدت حضورش در آرسنال کاملا با این تیم عجین شده و بنابراین حذفش دشوار بود.

برخی از هواداران آرسنال فکر می‌کردند دوران سلطنت ونگر طولانی شده و او باید از تیم برود. اکنون با نگاهی به گذشته، شکی نیست که او یکی از بزرگان تمام دوران لیگ برتر بوده است که با سه قهرمانی و یک فصل بدون شکست دوران باشکوهی داشته است ۴۷۶ پیروزی، ۱۵۶۱ گل زده و رکورد ۷۸ کارت قرمز در لیگ برتر با توپچی‌ها از جمله رکورهای ونگر با آرسنال در لیگ برتر است.

سر الکس فرگوسن – ۸۱۰ بازی

سر الکس فرگوسن بیش از یک دهه پیش (به‌درستی) بازنشسته شد و تنها ۱۸ بازی تا رتبه اول در این لیست فاصله دارد و جایگاهش در رده دوم مطمئن است. فرگوسن در واقع تقریباً شش سال قبل از شروع لیگ برتر، سرمربی منچستریونایتد بود، در نوامبر ۱۹۸۶ منچستریونایتد را ساخت و سال‌ها در لیگ برتر به افتخارات بزرگی رسید. فرگوسن از نظر تعداد برد (۵۲۸ برد) و از نظر تعداد گل زده (۱۶۲۷ گل زده) در صدر است و درصد بردهایش در لیگ برتر ۶۵.۲ است.

یونایتد ۱۰ سال پس از پایان دوره فرگی به قهرمانی دیگری در لیگ برتر نرسیده است. هیچکس هرگز به آنچه فرگوسن انجام داد، شاید نزدیک هم نشود.

دیوید مویس – ۶۶۶ بازی (ادامه دارد)

سرمربی حال حاضر وستهم هنوز در لیگ برتر فعالیت دارد و هنوز هم مربی موفقی است و رسیدن به رکورد ۷۰۰ بازی را در نظر دارد. البته که رسیدن به رکورد ۸۰۰ بازی هم دور از ذهن نیست. با توجه به دستاوردهایی که او در وستهم داشته، ممکن است مدتی طولانی در این تیم لندنی ماندگار باشد.

دوران مربیگری مویس به اندازه دوران ونگر یا فرگوسن موفق نبوده است – قهرمانی وستهم در لیگ اروپا در سال ۲۰۲۳ اولین قهرمانی مهم او به عنوان سرمربی بود (با عرض پوزش! جام خیریه ۲۰۱۳ به حساب نمی‌آید.) این مربی اسکاتلندی هدایت اورتون، منچستریونایتد، ساندرلند و وستهم (دو بار) را بر عهده داشته و مسلماً بزرگترین دستاورد دوران حرفه‌ای او که فقط یک بار با تیم‌هایش به دسته پایین تر سقوط کرده، به دوران حضورش در ساندرلند برمی‌گردد.

هری ردنپ – ۶۴۱ بازی

او عاشق جنوب انگلیس است. او در طول ۶۴۱ بازی در لیگ برتر، هرگز تیمی را در شمال لندن هدایت نکرد و تاتنهام دورترین تیم او از جنوب بود. او سال ۲۰۱۷ برای چند ماه به شمال بیرمنگام رفت اما آن زمان در چمپیونشیپ سپری شد.

ردنپ به‌ عنوان یک مربی باهوش شهرت پیدا کرد و هر کجا می‌رفت تقریباً موفق می‌شد. بزرگترین دستاوردش احتمالاً این بود که تاتنهام را پس از بدترین شروع فصل، به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان رساند و قهرمانی‌اش در جام حذفی با پورتسموث نیز شایسته ذکر است.

سم آلاردایس – ۵۴۱ بازی

آخرین حضور این مربی در لیگ برتر روی نیمکت لیدزیونایتد در پایان فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ بود. آنقدر فاجعه‌بار که شاید دیگر آلاردایس را در لیگ برتر نبینیم. اما چیزی که در مورد بیگ سام وجود داشته این بوده است که مردم همیشه به او شک داشتند. او پس از اینکه سال ۲۰۱۶ شانس هدایت انگلیس را از دست داد، مورد نقد بسیاری قرار گرفت. او از آن زمان تاکنون چهار شغل مختلف در لیگ برتر داشته و با دوران اوجش فاصله داشته است.

او مربی‌ای بود که تیم‌های ناامید برای بقا در لیگ برتر به او روی می‌آوردند تا در لیگ برتر بمانند و آلاردایس نیز به بهترین شکل ممکن تیم‌ها را از سقوط به دسته پایین‌تر نجات می‌داد.

آلاردایس اوایل دهه ۲۰۰۰ با ساخت تیمی شگفت‌انگیز در بولتون شهرتی برای خود به هم زد و این تیم را به جام یوفا برد. هیچکدام از تیم‌های او از آن زمان تاکنون این اندازه موفق نبوده‌اند.

استیو بروس – ۴۷۶ بازی

تنها فرد این فهرست که مجموعه‌ای از رمان‌های جنایی – معمایی را نیز نوشته است… احتمالا. چند دهه از زمانی که بروس رمان Striker! Sweeper! Defender را نوشت، می‌گذرد و کاپیتان سابق منچستریونایتد از آن زمان روی مربیگری‌ تمرکز کرده است. اگر چه او ممکن است در آخرین دوره حضورش در لیگ برتر در نیوکاسل چندان موفق عمل نکرده باشد ولی نمی‌توان انکار کرد که دوران خوبی در لیگ برتر داشته است.

او هدایت نیوکاسل (۸۴ بازی)، هال‌سیتی (۷۶ بازی)، ساندرلند (۸۹ بازی)، ویگان‌آتلتیک (۶۲ بازی) و بیرمنگام سیتی را در لیگ برتر بر عهده داشته و یکی از مربیانی است که بیشترین بازی را در لیگ برتر در کارنامه داشته است. او اخیراً هدایت تیم دسته‌یکی وست‌بروم‌ویچ را بر عهده داشت که سال گذشته از هدایتش کناره‌گیری کرد.

مارک هیوز – ۴۶۶ بازی

هیوز یکی دیگر از ستارگان سابق منچستریونایتد سال ۲۰۰۴ هدایت بلکبرن را بر عهده گرفت و برای مدتی به عنوان یکی از بهترین سرمربیان فوتبال انگلیس شهرت پیدا کرد. او بلکبرن را از سقوط دور کرد و سپس در اولین فصل کامل حضورش در راس هدایت این تیم، به مقام ششم رسید و سهمیه حضور در جام یوفا را تضمین کرد. بلکبرن فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ در رده دهم قرار گرفت و سپس یک سال بعد به مقام هفتم رسید و هیوز  در ادامه راهی منچسترسیتی شد.

سیتی سرمایه‌گذاری قابل توجهی کرده بود و با روبینیو قبل از پایان مهلت نقل و انتقالات از رئال مادرید قرارداد امضا کرد اما هیوز در منچسترسیتی در واقع میانگین امتیاز کمتری در هر بازی (۱.۴۴) نسبت به بلکبرن (۱.۴۵) کسب کرد و تنها تا دسامبر ۲۰۰۹ (۵۵ بازی در لیگ برتر) دوام آورد. او سپس به فولام (۳۸ بازی) و کوئینزپارک‌رنجرز (۳۰ بازی) رفت. او بیش از هر باشگاه دیگری در استوک‌سیتی (۱۷۴ بازی) حضور داشت. هیوز اخیراً هدایت تیم بردفورد سیتی در لیگ دو را بر عهده داشت تا اینکه اوایل اکتبر اخراج شد.

روی هاجسون – ۴۰۰ بازی (ادامه دارد)

روی هاجسون در ۷۶سالگی هنوز هم با کریستال پالاس در لیگ برتر مربیگری می‌کند. تساوی بدون گل عصر شنبه در خانه مقابل ناتینگهام‌فارست، چهارصدمین بازی او در این سطح بود که یک دستاورد فوق‌العاده است.

هاجسون مانند مارک هیوز اولین تجربه فوتبالی‌اش در لیگ برتر را با بلکبرن تجربه کرد. او تا نوامبر ۱۹۹۷ حدود ۱۸ ماه در این تیم مربیگری کرد اما سال ۲۰۰۷ بود که به عنوان سرمربی فولام منصوب شد و آنجا بود که فوتبال انگلیس واقعا هاجسون را شناخت.

از آن زمان او همچنین هدایت لیورپول (۲۰ بازی)، وست‌بروم‌ویچ (۵۰ بازی)، واتفورد (۱۸ بازی) و کریستال‌پالاس را در لیگ برتر بر عهده داشته است. او فصل گذشته از بازنشستگی خارج شد و به پالاس بازگشت و سپس موافقت کرد که برای فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۳ نیز در این تیم بماند.

ژوزه مورینیو – ۳۶۳ بازی

او ممکن است از نظر تعداد بازی از چندین مربی در لیگ برتر عقب باشد اما تعداد کمی تاثیری مشابه ژوزه مورینیو در این رقابت‌ها داشته‌اند. مورینیو در اولین دوره حضورش در لیگ برتر (۲۰۰۷-۲۰۰۴) بود که خود را «آقای خاص» نامید و به عنوان یک جوان تازه‌کار و با اعتماد به نفس بالا، چلسی را تبدیل به تیمی کرد که شکست‌ناپذیر ظاهر می‌شد.

دوران‌ موفقیت‌آمیز با اینتر و رئال مادرید قبل از بازگشت به چلسی در سال ۲۰۱۳ بود و او یک قهرمانی دیگر در لیگ برتر را به دست آورد اما افسانه او ظاهراً در حال محوشدن بود. مورینیو نتوانست در منچستریونایتد الهام‌بخش باشد و در تاتنهام هم کمتر از دو سال دوام آورد. او اکنون در رم است و تعجب‌برانگیز نخواهد بود که ببینیم مورینیوی ۶۰ ساله در نهایت به انگلیس بازگردد و شکستن مرز ۴۰۰ بازی در این لیگ را هدف بگیرد.

رافائل بنیتس و مارتین اونیل – ۳۵۹ بازی

رافا بنیتس پس از موفقیت در والنسیا با اعتمادبه‌نفس زیادی به انگلیس آمد و در آنفیلد چهره بسیار محبوبی بود و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و جام حذفی شد.

رابطه او با هواداران چلسی در فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲ چندان تعریفی نداشت. در اورتون نیز همین شرایط بود و او رابطه خوبی با هواداران این تیم نداشت. با توجه به حضورش در تیم لیورپول (همشهری و دشمن قدیمی اورتون) پیش‌بینی‌ می‌شد رابطه او با هواداران اورتون چنین شود.

اما بنیتس در نیوکاسل تا حد زیادی مورد تحسین قرار گرفت. اگر مایک اشلی مالک آن زمان نیوکاسل نبود، بنیتس احتمالاً بیشتر در لیگ برتر می‌ماند. بنیتس که اکنون هدایت سلتاویگو را بر عهده دارد، ژانویه ۲۰۲۲ لیگ برتر را ترک کرد و با ۳۵۹ بازی به رکورد مارتین اونیل رسید.

مارتین اونیل زمانی یکی از محتمل‌ترین افراد برای جانشینی فرگوسن در یونایتد به حساب می‌آمد اما اکنون در ۷۱ سالگی بیش از یک دهه است که ساندرلند را ترک کرده و از مارس ۲۰۱۳ تاکنون در لیگ برتر نبوده است. قبل از آن، او ۱۵۲ بازی روی نیمکت لسترسیتی و آستو ویلا بود و میانگین ۱.۵۵ امتیاز در هر بازی او در لیگ برتر با ویلا در این تیم جالب توجه بوده است.

انتهای پیام