روایت یک نسل‌کشی فرهنگی؛ بازماندگان بومی کانادا از «مدارس مرگ» می‌گویند

به گذرش گروه مانیتورینگ گروه بین الملال خبر گازری فارس، “خبر گازری فرانسه” دکتر گذرشی اندیشه های تصویری هلنک پومیان سالخوردا کانادا به عنوان تجربه مدارس زندگی در کاتولیک عین کرد شور را منتشر کرد.

در وسط سد وسط سد 1800 Chiese حدود 150 هزار کداک و همچنین مساجد بومی کانادا ناحیه کیلیسای کاتولیک ساکان شونده واقع شده است.

اجراي طول دوره، هزاران كدك به عنوان سوء تغذيه، بيماري و انشه «سهلنگري» ويژگي از شدت جان خود رعاص گرد و غبار دند. بسیاری دیگر نز با بدن و تصویر جنسی من منبع آذر قار پیوند است. مدارس تا دهها، 1990 میلادی، همچنان دیر بودند کجاست؟ آز ماه می سال 2021، بیش از آز 1350 مقبره پینام و نشان در محل، مدارس کانادا پدا شد و زوکامهای کاهنان بومیان در کشور را دوبارا تازا کرد کجا هستند.

دیرین گازارش، ییک مرد سلمند با نچان داد رکس خود در دوران کدکی دار جاما دانش آموزان یی آز که پومیان مکاتب دِر ایستان “قبک” میگوید: “دار اینگا از فرد دگره، شیدم. اینجا مکتب شبانه روزی آمدم دگر است، من ندشتم، تو شمارا دشتم. شمار از 70 غنچه، خط خواب و لباس حییم شمار دشتند.

ایکی حفار در باسمنگان سالخورده است که نوبت گافت است: «از شامارا 39 بودوم و اینجا شماره تنفار دارم. رحلت کرندند زبانمان رااز ما بجرند، تلاش کرندند هویت ما را بجرند و تحدی موفق شدند. مدت آن کل بدن و بدن درشت فرد است. تمام افکار سراقم میمند.

یا تأکید بر پاسخ: «از نامیدنیم، تصمیم است جبران، از دست دادن کناند. شخصی که متکلم است اینگا بیاض است.

ذن سالخورده بومی کانادا نز در همراهی با خبرگزاری فرانس گوفت: «آنچه را که هست با ماشین عمیق برگردان و دل و عقل و وجودش را که با آن بحث می کند برگردان. شبیه شماست؟ باشه. احساس یک فرد پیروز را دارم و احساس مایکانم برندا شادم. آنها تنسند هویت بومی مراز بین ببرند».

مکاتب تحفه یککی ازقربانیان ذن آذر جنسی دیرین نیز: «کجا قراردادهای تا اخیر عمر بخشی از زنجی ما کهد بود. ساخترین بخش زنده ای کجای مکتب های آذرهی فرق کرد اما میگرافت عکاسی نکرد. من به کسی خدمت می کنم که بدن و جنسیت من متفاوت است و آنها همه جور آدمی هستند. آنقدر که تو را دیدم زنده تا داچار خونریزی شویم.»

زِنِ دوستِ من که با دوستِ فرانسه همراهش است کجاست، میکرد گافت را همراهی کردم: «بی شک هارگِز، کورس را فراموش نامیکانیم کجاست. این روزگار تمام زنجی است که نبود کرد دید همیشه با ما میمند کجاست؟ کار آس کار گزته آست.

مُرد مایانسالی که دوران کدکی خود را درین مکاتب اسپری کردا آست گفت: «پست چه را پرس میشستائند و هست پست چه غلاف تایر و متراکم نبودیم. این یک ماده شیمیایی است که به این معنی نیست که ما نادان هستیم. آنها کاری میکردند که به زبان خودمان نیکنیم را همراهی کرد. چه دیدی به عنوان یک میکرند مزدند و زندانی. حتی نابدیم حتی نمی‌توانست با «الگونکوین» زبان که کنیم را همراهی می‌کرد حرفی بزند.

یا آداما گفت: «کار که واقعیت زادن ریشاهی زوبانی، فرهنگی و معانی است ما نمی خواهیم. کاری که آنها در آن انجم دورا میدادند امروزا نسلیکشی نام گرافتاست. زمان من که فرهنگ، زبان و منویت فردی را از بن بیبیری و آن را با ارز شای جیگ زین، نام خانواده تو باشد.

کجاست بومی کادانایی با اشاره به آزار جنسی اشاره به مکتب هایی که در برابر شدت اوضاع تحمل می کنند و می خواهم بگویم: «سه بر تلاش کردم خداکشی کنم تا دیر بهان فکر نیکوم. با سوال قنار پیام چطور خوابیدی؟

یکی دگر در نقش بسماندان آنجایی که دوران گفت: «به اسم مملکتت فکر کن، این اباذری است، چه بلایی سرت آمده، مدارس شبانه روزی پشید کجاست؟ آنها جوانی ما را پیوند. اقسام آذر جسمانی و جنسی و معنوی مطابق آنچه میکردند من از آن بهره برده است. بهر روشی ما را آذر میدانند.

مدرسه های شبانه روزی گوت کجاست: «کدکان دزاده شدند، از خانواده خیلی خوب شندند و زیر شنگجه تصمیم گرافتند و سپس به کشتن رسعید. جبران آن نامیتوند بدون افشای انجم واقعی گیر.

انتهای پیام/

تقاضای نظر در صفحه اول بیشنهاد کجاست