از بافت چربی و بافت غددی تشکیل شده است که توسط پوست احاطه شده اند و روی عضله جدار قفسه سینه قرار میگیرد. گاهی کمبود بافت باعث سایز کوچک آن میشود که در بعضی از بانوان ممکن است احساس ناخوشایندی ایجاد کند. در این موارد بواسطه افزایش سایز سینه با احساس اعتماد به نفس و رضایت بیشتری در فرد ایجاد میشود.
در حال حاضر پروتزهای مورد استفاده از جنس سیلیکون هستند و ممکن است روی عضله جدار قفسه سینه یا زیر آن قرار گیرد. قبل از جراحی پزشک در مورد سایز و شکل پروتز مورد استفاده با شما صحبت می‌کند و در صورت نیاز سونوگرافی یا ماموگرافی و بررسیهای اولیه انجام میشود تا بعد از انجام جراحی دچار عوارضی که در هر جراحی زیبایی اندام ممکن است رخ دهد مانند برگشت شکم بعد از ابدومینوپلاستی نشوید.
جراحی با بیهوشی عمومی انجام میشود و معمولا یک شب بستری دارد. از چند روز قبل باید مصرف سیگار و آسپرین قطع شود. بعد از حدود یکهفته میتوانید رانندگی کنید و حداقل تا یکماه نباید به شکم بخوابید.سه هفته بعد از جراحی میتوانید حرکات ورزشی ملایم را شروع کنید ولی حرکات شدید ورزشی باید تا شش ماه به تعویق افتند.
عوارض قرار دادن پروتز سینه شامل موارد زیر است :
خونریزی در بستر جراحی که عارضه نادری است و ممکن است در چند روز بعد از عمل روی دهد.
بروز عفونت که عارضه بسیار نادری است و در صورت بروز آن گاهی با دارو کنترل میشود ولی گاهی لازم میشود پروتز خارج و پس از کنترل عفونت پروتز دیگری جایگزین شود.
اختلال در حس ناحیه نوک سینه و هاله اطراف آن که در روزهای اول جراحی در بسیاری از افراد دیده میشود و بتدریج کاملا بهبود میابد ولی در ده درصد موارد ممکن است دائمی شود. این حالت ممکن است در عملکرد جنسی یا در مراقبتهای حین شیردهی اختلال ایجاد کند.
همیشه توسط بدن دور تا دور پروتز بافتی تشکیل میشود که در واقع واکنش بدن برای ترمیم است اگر ضخامت این بافت زیاد باشد از حالت نرمی و یکنواختی پروتز میکاهد و ممکن است بتدریج باعث عدم تقارن دوطرف شود. علت این حالت ناشناخته است و بستگی به مارک پروتز ندارد.
نکاتی در مورد پروتز از جنس سیلیکون :
انواع جدید پروتز مقاومت بالایی دارند بطوریکه حتی میتوان روی آنها ایستاد ولی با این وجود نمیتوان تضمین کرد که مادام العمر هستند و به مقدار ناچیز خطر سوراخ شدگی با گذشت زمان وجود دارد. سوراخ شدن پروتز به صورت نشت محتویات آن بصورت بسیار آهسته است و باعث تغییر شکل آن میشود ولی خطری برای بدن ندارد و در صورت بروز این حالت لازم است در زمان مناسب تعویض شود و شرایط اورژانس ندارد.
سیلیکون در سایر تجهیزات پزشکی که در بدن قرار داده میشوند مانند دستگاه کمکی برای تنظیم ضربان قلب به نام پیس میکر و یا در پورت شیمی درمانی هم استفاده میشود و تا کنون شواهدی دال بر سرطانزا بودن آنها وجود نداشته است. بعلاوه باعث سایر بیماریها مانند انواع حساسیتهای پوستی یا التهاب مفاصل هم نمیشود. پروتز در روند در آینده تاثیری ندارد و شیر خوردن از سینه دارای پروتز برای نوزاد نیز ضرری ندارد.
چکاپ یا برای کشف سرطان مانند فردی است که پروتز ندارد یعنی از چهل سالگی بصورت سالانه یا هر دو سال یکبار باید ماموگرافی انجام شود و برخلاف تصور بیماران یا حتی برخی از پزشکان٬ سونوگرافی یا ام آر آی جایگزین نیست. فشار حاصل از ماموگرافی باعث آسیب به پروتز نمیشود و فقط گاهی لازم است از نمای اضافه تری کمک گرفت. سوارهواپیما شدن یا کوهنوردی یا غواصی کردن بواسطه تغییر فشار محیط باعث هیچگونه آسیبی به پروتز نمیشوند و انجام تمام موارد مذکور برای فرد دارای پروتز بلامانع است.
اگر هنگام مراجعه به پرشک و انجام معاینات لازم و بررسی نتایج ماموگرافی یا سونو گرافی علائمی از سرطان پستان در مراجعه کننده مشاهده گردد؛ برای تشخیص دقیق لازم است انجام شود.
شکل پروتز سینه ثابت چگونه است؟
شکل ایمپلنت دائمی مانند قطره اشک و شبیه به است، برجستگی بیشتری در قسمت پایین و تراکم سیلیکونی بیشتری دارند. از نظر ظاهری، پروتز سینه ثابت در مقایسه با پروتزهای سالینی طبیعی‌تر است، اما به نسبت پروتزهای سیلیکونی ظاهر غیرطبیعی‌تری دارد.
طول عمر پروتز سینه دائمی چقدر است؟
ماندگاری و طول عمر ایمپلنت دائمی به عوامل مختلفی از جمله برند پروتز سینه بستگی دارد. به طور میانگین، طول عمر پروتز سینه دائمی بین ۱۲ تا ۲۵ سال، یا حتی بیشتر است. هرچند پروتزهای سینه دائمی مشهور به طول عمر بالا هستند، اما در هر صورت طول عمر مشخصی دارند. اگر مشکل جدی برای پروتزها به‌وجود بیاید چاره‌ای به جز تعویض باقی نمی‌ماند، اما در غیر این صورت، ممکن است ایمپلنت دائمی مادام‌العمر برای فرد کار کند. ریسک پارگی و صدمه دیدن ایمپلنت دائمی هر سال یک درصد بیشتر میشود؛ یعنی بعد ۱۰ سال از عمل ایمپلنت سینه‌ها، شانس پاره شدن پروتزها ۱۰ درصد است.
چه کسانی می توانند از پروتز سینه ثابت استفاده کنند؟
عمل ایمپلنت سینه نوعی جراحی زیبایی است که با هدف حجیم‌سازی یا خوش فرم‌سازی پستان‌ها انجام میشود. افرادی که قصد افزایش سایز یا حجم سینه‌ها یا لیفت سینه () را دارند، اما شکل غیرعادی و غیرطبیعی سایر ایمپلنت‌ها را دوست ندارند می‌توانند از پروتز سینه دائمی یا ثابت استفاده کنند.
چه کسانی نباید از پروتز سینه ثابت استفاده کنند؟
خانم‌های باردار و شیرده مجاز به استفاده از پروتز سینه ثابت نیستند. ایمپلنت‌های سیلیکونی فقط برای افراد بالای ۲۲ سال مجازند.
مزایا و معایب پروتز سینه ثابت
مانند سایر مدل‌های ایمپلنت سینه، هدف اصلی پروتز سینه ثابت اصلاح و بهبود شکل و سایز سینه‌ها است. ایمپلنت سینه سیلیکونی و سالینی شکل گردی به سینه‌ها می‌دهند و اگر احیانا در آینده ایمپلنت‌ها بچرخند مشکلی در ظاهر سینه‌ها ایجاد نمیشود، اما ایمپلنت دائمی شکل قطره اشکی داشته و نسبت به دو مدل پرطرفدار دیگر ضخیم‌تر و متراکم‌تر است.
این یکی از مزایای ایمپلنت دائمی برای افرادی است که دوست ندارند قسمت بالای سینه‌ها پر باشد، و ظاهری طبیعی شبیه سینه‌های واقعی با افتادگی طبیعی در نیمه پایینی پستان را ترجیح می‌دهند. ریسک انقباض کپسولی که یکی از عوارض احتمالی پروتزهای سیلیکونی و سالینی است در پروتز سینه ثابت کمتر است. از دیگر مزایای ایمپلنت دائمی سینه احتمال پارگی و آسیب‌دیدگی پایین‌تر است که علت آن تراکم سیلیکونی بالاتر و سفت‌تر بودن این نوع ایمپلنت دائمی است.
یکی از معایب اصلی این نوع حجیم سازی سینه‌ها این است که جراح زیبایی باید برش زیادتری در عمل ایمپلنت بزند، درنتیجه احتمال باقی ماندن جای زخم بیشتر میشود. دیگر عیب ایمپلنت دائمی سینه به شکل اشکی آن برمی‌گردد که در صورت چرخیدن پروتزها در بدن، ظاهر نامناسبی ایجاد میشود، چرا که این نوع پروتز سینه ثابت در همه قسمت‌ها یک اندازه نیست. برای جلوگیری از چرخش این نوع ایمپلنت‌ها، پوسته ایمپلنت دائمی معمولا به شکل بافت‌دار هستند که باعث شده بافت اطراف پروتز آن را دربر گرفته و اجازه چرخش ندهد.
عوارض پروتز سینه ثابت
هرچند که ایمپلنت دائمی نتایج رضایت‌بخشی برای بیمار به دنبال دارد، اما مثل هر عمل جراحی دیگری، عمل زیبایی پروتز سینه ثابت نیز عوارض خاص خودش را دارد. در صورت مشاهده هر کدام از عوارض زیر به پزشک و مراجعه کنید. در ادامه برخی از عوارض شایع پروتز سینه را با هم بخوانیم:
- خونریزی
- عفونت
- تغییرات حس نوک پستان‌ها
- پارگی ایمپلنت
- اسکار
- حالت تهوع و استفراغ ناشی از بیهوشی بعد از عمل پروتز سینه
- چروک شدگی بافت اطراف سینه
- نارضایتی از سایز یا ظاهر سینه‌ها.
از دیگر عوارض پروتز سینه میتوان به استفراغ شدید، درد کمر و پشت و کاهش وزن و لاغری اشاره کرد.
آیا استفاده از پروتز سینه ثابت سرطان زا است؟
به همین دلیل امروزه پزشکان و جراحان پلاستیک و زیبایی سایر شکل‌های کم‌خطرتر را برای حجیم سازی سینه‌ها به بیماران توصیه می‌کنند. درست است که مزایای پروتزهای سینه ثابت بر خطرات احتمالی این نوع پروتزها می‌چربند، اما در مقایسه با ایمپلنت‌های سینه سالینی و سیلیکونی، پروتزهای سینه ثابت سرطان‌زاتر هستند.
مراقبت های بعد از عمل پروتز سینه ثابت
معمولا بعد از عمل جراحی، بیمار همان روز یا روز بعد با نظر جراح متخصص از بیمارستان مرخص میشود. نتیجه عمل رابطه مستقیم با مراقبتهای بعد از عمل پروتز سینه دارد. رانندگی، انجام فعالیت‌های ورزشی و بدنی سنگین و حرکت دادن بازوها در هفته اول تا دوم بعد از عمل پروتز سینه ممنوع است.
به خاطر عوارض احتمالی داروهای بیهوشی، بهتر است تا ۷۲ ساعت بعد عمل تنها نمانید. یکی دیگر از مراقبتهای بعد از عمل پروتز سینه نشستن و راه رفتن طی ۷۲ ساعت اول بعد از جراحی پروتز سینه است تا ریسک ایجاد لخته خون به حداقل برسد. در ادامه برخی از مواردی که باید در مراقبتهای بعد از عمل پروتز سینه رعایت کنید را آورده‌ایم:
- پیاده‌روی کوتاه در منزل
- مصرف مسکن و آنتی بیوتیک‌ها و داروهای تجویزی
- عدم استفاده از بازوها در هفته اول بعد از عمل
- کمک گرفتن از دیگران برای بلند شدن از جای خود
- خوابیدن روی پهلو و شکم ممنوع است و باید نشسته خوابید.
- در آغوش گرفتن نوزاد در هفته اول بعد از عمل ممنوع است.
- پوشیدن سوتین‌های طبی مخصوص
- پرهیز از استعمال سیگار و مصرف الکل
- استفاده از کمپرس سرد.
مقایسه پروتز سینه دائمی با دیگر انواع ایمپلنت سینه
تفاوت اصلی ایمپلنت دائمی با دیگر انواع ایمپلنت سینه در منسجم‌تر بودن مایع ژل داخل پروتزهای سینه دائمی است. این نوع ایمپلنت سینه نسبت به مدل پروتز سینه سیلیکونی یا پروتز سینه سالینی سفت‌تر بوده، شکل سینه‌ها را بهتر حفظ کرده و حس لمس طبیعی‌تری دارند. ایمپلنت‌های دائمی حس جوانی و شادابی به فرد می‌دهند و شبیه سینه زن‌های جوان به نظر می‌رسند. هم پروتز سینه دائمی و هم پروتز سینه سیلیکونی نسبت به ایمپلنت‌های آب نمکی حس نرم‌تری حین لمس می‌دهند.
مزیت منحصربه‌فرد ایمپلنت دائمی برای خانم‌هایی که عمل جراحی ترمیمی سینه دارند این است که لزومی ندارد دقیقا روی بافت سینه موجود قرار بگیرند.
دیگر تفاوت ایمپلنت دائمی با دیگر انواع ایمپلنت سینه از لحاظ ایمنی است. یکی از ریسک‌ها و خطرات ایمپلنت‌های سیلیکونی اولیه، پارگی و احتمال نشست سیلیکون به بافت اطراف سینه بود. خطری که به لطف ضخیم‌تر و محکم‌تر شدن لایه بیرونی ایمپلنت‌ها به حداقل رسیده است. ریسک نشتی هم در پروتز سینه دائمی بسیار ناچیز شده است، چرا که ژل داخل آن به اندازه کافی تراکم دارد که حتی در صورت پارگی هم در بافت پخش نمیشود.
نیاز به برش بیشتر در پوست از دیگر تفاوت‌های پروتز سینه دائمی با دیگر انواع ایمپلنت سینه است که برش کوچک‌تری لازم دارند. تفاوت آخر هم به هزینه پروتز سینه ثابت برمی‌گردد که معمولا نسبت به مدل‌های ایمپلنت سیلیکونی سنتی بیشتر است.
پروتز سینه ثابت همان پروتز سینه سیلیکونی است؟
این مدل پروتز با پروتز سینه سیلیکونی متفاوت است. پروتز سینه سیلیکونی ظاهری گرد دارد و داخل آن با ژل پر شده است و برای بهبود ظاهر بافت سینه‌های کوچک یا نامتقارن به کار می‌رود. به این پروتزهایی که با هدف زیبایی سینه کارگذاری میشوند، ایمپلنت سینه سیلیکونی یا سیلیکون می‌گویند. سطح خارجی پروتز سینه سیلیکونی از جنس سیلیکون سخت شده است و داخل آن نرم‌تر و ژله‌ای است. اگر پروتز سینه سیلیکونی پاره شود، محتویات ژلی آن جذب بدن نشده و ممکن است عوارض و مشکلاتی برای فرد ایجاد کند.
پروتز سینه ثابت همان پروتز سینه آب نمکی است؟
خیر، این مدل پروتز با فرق می‌کند. پروتز سینه آب نمکی یک لایه بیرونی سیلیکونی غیرقابل نفوذ دارد که با محلول آب نمک استریل (سالین) پر شده است. برخی از پروتزهای سینه سالین را از قبل و بعضی‌ها را هم حین انجام ایمپلنت با آب نمک پر می‌کنند. پروتز سینه آب نمکی نسبت به پروتزهای سیلیکونی سفت‌تر هستند، اگر پاره شوند، صاف و تخت شده و سالین داخل آنها جذب بدن میشود.
