چای سبز: یک دمنوش عالی برای تنظیم عملکرد تیروئید

چای سبز : یک دمنوش عالی برای تنظیم عملکرد تیروئید؟ بررسی علمی و پزشکی

پاسخ کوتاه : در حالی که چای سبز به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی اش شناخته شده است ادعای “دمنوش عالی برای تنظیم عملکرد تیروئید” نیازمند بررسی دقیق تر و مبتنی بر شواهد علمی است. تحقیقات نشان می دهد که چای سبز ممکن است به طور غیرمستقیم بر عملکرد تیروئید تأثیر بگذارد اما مکانیسم های دقیق و میزان این تأثیر هنوز به طور کامل مشخص نیست. این مقاله به بررسی جامع این موضوع از منظر پزشکی و علمی می پردازد و به سوالات کلیدی در این زمینه پاسخ می دهد.

تیروئید و هورمون های تیروئیدی : مقدمه ای بر عملکرد حیاتی

غده تیروئید یک غده پروانه ای شکل کوچک در قسمت جلویی گردن نقش حیاتی در تنظیم متابولیسم بدن ایفا می کند. این غده با تولید و ترشح هورمون های تیروئیدی (T۳ و T۴) عمل می کند که بر تقریباً تمام سلول های بدن تأثیر می گذارند. هورمون های تیروئیدی مسئول تنظیم سرعت مصرف انرژی تولید پروتئین رشد و حساسیت بدن به سایر هورمون ها هستند. عملکرد صحیح تیروئید برای حفظ سلامت عمومی و تعادل فیزیولوژیکی بدن ضروری است.

هورمون های اصلی تیروئید :

• تری یدوتیرونین (T۳) : هورمون فعال تر تیروئید که تأثیر قوی تری بر متابولیسم سلولی دارد.
• تیروکسین (T۴) : هورمون اصلی تولید شده توسط تیروئید که در بدن به T۳ تبدیل می شود.
• هورمون محرک تیروئید (TSH) : هورمونی که از غده هیپوفیز ترشح می شود و عملکرد تیروئید را تنظیم می کند. افزایش TSH معمولاً نشان دهنده کم کاری تیروئید و کاهش TSH نشان دهنده پرکاری تیروئید است.

اختلالات تیروئید :

عملکرد نامناسب تیروئید می تواند منجر به اختلالات مختلفی شود که دو مورد از شایع ترین آن ها عبارتند از :

• کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) : وضعیتی که در آن غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تیروئیدی تولید نمی کند.
• پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) : وضعیتی که در آن غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئیدی تولید می کند.

علائم و نشانه های اختلالات تیروئید : زنگ خطر سلامتی

علائم اختلالات تیروئید بسیار متنوع و گاهی غیر اختصاصی هستند به این معنی که می توانند با علائم بیماری های دیگر همپوشانی داشته باشند. شناخت این علائم می تواند به تشخیص زودهنگام و درمان مناسب کمک کند.

علائم کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) :

• خستگی و بی حالی : احساس خستگی مفرط و کمبود انرژی حتی پس از استراحت کافی.
• افزایش وزن غیرقابل توضیح : افزایش وزن بدون تغییر در رژیم غذایی یا سطح فعالیت.
• حساسیت به سرما : احساس سرمای شدید حتی در محیط های گرم.
• خشکی پوست و مو : پوست خشک خارش دار و موهای شکننده و نازک.
• یبوست : مشکلات گوارشی و یبوست مزمن.
• افسردگی و مشکلات حافظه : احساس غمگینی کاهش تمرکز و مشکلات حافظه.
• درد عضلات و مفاصل : درد و گرفتگی عضلات و مفاصل.
• قاعدگی نامنظم در زنان : اختلال در سیکل قاعدگی و خونریزی شدید یا نامنظم.
• ضربان قلب کند : کاهش ضربان قلب (برادی کاردی).
• گواتر (بزرگ شدن تیروئید) : در برخی موارد غده تیروئید بزرگ شده و قابل مشاهده یا لمس می شود.

علائم پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) :

• کاهش وزن غیرقابل توضیح : کاهش وزن علی رغم افزایش اشتها.
• تپش قلب و ضربان قلب سریع : احساس تپش قلب و افزایش ضربان قلب (تاکی کاردی).
• اضطراب و تحریک پذیری : احساس عصبی بودن اضطراب و تحریک پذیری.
• تعریق بیش از حد و حساسیت به گرما : احساس گرمای شدید و تعریق بیش از حد.
• لرزش دست ها : لرزش غیرارادی دست ها.
• مشکلات خواب : بی خوابی و اختلال در الگوی خواب.
• ضعف عضلانی : احساس ضعف و خستگی عضلانی.
• اسهال یا حرکات روده مکرر : افزایش حرکات روده و اسهال.
• گواتر (بزرگ شدن تیروئید) : مشابه کم کاری تیروئید گواتر ممکن است در پرکاری تیروئید نیز رخ دهد.
• برجستگی چشم ها (در بیماری گریوز) : در نوع خاصی از پرکاری تیروئید به نام بیماری گریوز ممکن است چشم ها برجسته شوند.

نکته مهم : وجود این علائم لزوماً به معنای ابتلا به اختلال تیروئید نیست. برای تشخیص دقیق مراجعه به پزشک و انجام آزمایش های تخصصی ضروری است.

روش های تشخیص علمی و پزشکی اختلالات تیروئید : گام های اساسی

تشخیص اختلالات تیروئید بر اساس ترکیبی از معاینه بالینی شرح حال پزشکی و آزمایش های تخصصی انجام می شود. روش های تشخیصی رایج عبارتند از :

• معاینه بالینی : پزشک در طی معاینه فیزیکی غده تیروئید را از نظر اندازه شکل و وجود هرگونه توده بررسی می کند. همچنین علائم و نشانه های بالینی بیمار را ارزیابی می کند.
• آزمایش خون هورمون های تیروئیدی :
• آزمایش TSH (هورمون محرک تیروئید) : این آزمایش مهم ترین و حساس ترین آزمایش برای ارزیابی عملکرد تیروئید است. سطح TSH بالا معمولاً نشان دهنده کم کاری تیروئید و سطح TSH پایین نشان دهنده پرکاری تیروئید است.
• آزمایش T۴ (تیروکسین) : سطح T۴ آزاد (Free T۴) نیز برای ارزیابی عملکرد تیروئید اندازه گیری می شود. در کم کاری تیروئید سطح T۴ معمولاً پایین و در پرکاری تیروئید سطح T۴ معمولاً بالاست.
• آزمایش T۳ (تری یدوتیرونین) : سطح T۳ آزاد (Free T۳) گاهی برای تشخیص دقیق تر به ویژه در پرکاری تیروئید اندازه گیری می شود.
• آنتی بادی های تیروئید : در برخی موارد مانند بیماری های خودایمنی تیروئید (بیماری هاشیموتو و بیماری گریوز) آزمایش آنتی بادی های تیروئید (مانند آنتی بادی ضد تیروئید پراکسیداز – anti-TPO و آنتی بادی گیرنده TSH – TRAb) انجام می شود.
• سونوگرافی تیروئید : سونوگرافی یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که با استفاده از امواج صوتی تصاویری از غده تیروئید ارائه می دهد. سونوگرافی می تواند به تشخیص ندول های تیروئید گواتر و سایر مشکلات ساختاری تیروئید کمک کند.
• اسکن تیروئید : اسکن تیروئید یک روش تصویربرداری هسته ای است که با استفاده از مواد رادیواکتیو تصاویری از عملکرد غده تیروئید ارائه می دهد. اسکن تیروئید می تواند به تشخیص ندول های تیروئید پرکار (ندول های داغ) یا کم کار (ندول های سرد) و همچنین بررسی عملکرد تیروئید در پرکاری تیروئید کمک کند.
• نمونه برداری از تیروئید (FNA) : در صورت وجود ندول های تیروئید مشکوک ممکن است نمونه برداری با سوزن ظریف (FNA) انجام شود. در این روش با استفاده از یک سوزن نازک نمونه ای از سلول های ندول برداشته شده و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه ارسال می شود تا احتمال وجود سرطان تیروئید بررسی شود.

انتخاب روش تشخیصی مناسب بستگی به علائم بیمار یافته های معاینه بالینی و صلاحدید پزشک دارد.

روش های درمانی اختلالات تیروئید : بازگشت به تعادل

درمان اختلالات تیروئید بسته به نوع اختلال (کم کاری یا پرکاری) و علت زمینه ای آن متفاوت است. هدف اصلی درمان بازگرداندن سطح هورمون های تیروئیدی به محدوده طبیعی و رفع علائم بیمار است.

درمان کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) :

• داروهای جایگزین هورمون تیروئید : درمان اصلی کم کاری تیروئید جایگزینی هورمون تیروئید با استفاده از لووتیروکسین (T۴ مصنوعی) است. لووتیروکسین به صورت قرص خوراکی مصرف می شود و دوز آن توسط پزشک بر اساس سطح TSH و علائم بیمار تنظیم می شود. مصرف لووتیروکسین معمولاً مادام العمر است و نیاز به پایش منظم سطح TSH دارد.

درمان پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) :

• داروهای ضد تیروئید : داروهایی مانند متیمازول و پروپیل تیوراسیل با کاهش تولید هورمون های تیروئیدی در غده تیروئید به کنترل پرکاری تیروئید کمک می کنند. این داروها معمولاً برای درمان اولیه پرکاری تیروئید یا قبل از درمان های قطعی تر مانند ید رادیواکتیو یا جراحی استفاده می شوند.
• ید رادیواکتیو : ید رادیواکتیو به صورت خوراکی مصرف می شود و توسط غده تیروئید جذب می شود. اشعه رادیواکتیو سلول های تیروئید پرکار را تخریب می کند و تولید هورمون تیروئید را کاهش می دهد. ید رادیواکتیو یک درمان موثر برای پرکاری تیروئید است اما ممکن است در نهایت منجر به کم کاری تیروئید شود که نیاز به درمان جایگزینی هورمون تیروئید دارد.
• جراحی تیروئید (تیروئیدکتومی) : در برخی موارد جراحی برداشتن بخشی یا تمام غده تیروئید (تیروئیدکتومی) ممکن است برای درمان پرکاری تیروئید توصیه شود به ویژه در مواردی که گواتر بزرگ وجود دارد یا ید رادیواکتیو منع مصرف دارد. جراحی تیروئید نیز ممکن است منجر به کم کاری تیروئید شود که نیاز به درمان جایگزینی هورمون تیروئید دارد.
• بتابلاکرها : بتابلاکرها مانند پروپرانولول برای کنترل علائم پرکاری تیروئید مانند تپش قلب لرزش و اضطراب استفاده می شوند. بتابلاکرها تولید هورمون تیروئید را کاهش نمی دهند اما به کاهش علائم ناشی از هورمون های تیروئیدی بیش از حد کمک می کنند.

انتخاب روش درمانی مناسب برای پرکاری تیروئید بستگی به علت پرکاری تیروئید شدت بیماری سن بیمار و سایر عوامل دارد. پزشک متخصص غدد بهترین روش درمانی را برای هر بیمار تعیین می کند.

چای سبز و عملکرد تیروئید : نگاهی به شواهد علمی

حال به سوال اصلی مقاله باز می گردیم : آیا چای سبز بهترین دمنوش برای کم کاری تیروئید است و می تواند به تنظیم عملکرد تیروئید کمک کند؟ برای پاسخ به این سوال لازم است شواهد علمی موجود را بررسی کنیم.

ترکیبات فعال چای سبز و مکانیسم های احتمالی :

چای سبز حاوی ترکیبات فعال زیستی متعددی است که مهم ترین آن ها پلی فنول ها به ویژه کاتچین ها هستند. اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) فراوان ترین و قوی ترین کاتچین موجود در چای سبز است. این ترکیبات دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی قوی هستند.

مکانیسم های احتمالی که از طریق آن ها چای سبز ممکن است بر عملکرد تیروئید تأثیر بگذارد عبارتند از :

• کاهش استرس اکسیداتیو : استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت بسیاری از بیماری های مزمن از جمله اختلالات تیروئید ایفا می کند. آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز به ویژه EGCG می توانند با خنثی کردن رادیکال های آزاد و کاهش استرس اکسیداتیو به محافظت از سلول های تیروئید و بهبود عملکرد آن کمک کنند.
• کاهش التهاب : التهاب مزمن یکی دیگر از عوامل مهم در اختلالات تیروئید به ویژه بیماری های خودایمنی تیروئید مانند هاشیموتو و گریوز است. خواص ضدالتهابی چای سبز ممکن است به کاهش التهاب در غده تیروئید و بهبود عملکرد آن کمک کند.
• تأثیر بر تبدیل T۴ به T۳ : برخی مطالعات in vitro (آزمایشگاهی) نشان داده اند که ترکیبات موجود در چای سبز ممکن است بر آنزیم های دخیل در تبدیل هورمون T۴ به T۳ تأثیر بگذارند. T۳ هورمون فعال تر تیروئید است و تبدیل T۴ به T۳ برای عملکرد صحیح هورمون های تیروئیدی ضروری است. با این حال این یافته ها هنوز در مطالعات انسانی به طور کامل تأیید نشده اند.
• تأثیر بر جذب ید : برخی مطالعات in vitro نشان داده اند که کاتچین های موجود در چای سبز ممکن است جذب ید توسط غده تیروئید را مهار کنند. ید یک عنصر ضروری برای تولید هورمون های تیروئیدی است و کمبود ید می تواند منجر به کم کاری تیروئید شود. با این حال تأثیر مهار جذب ید توسط چای سبز در شرایط مصرف معمول و در انسان ها هنوز به طور کامل مشخص نیست و احتمالاً در افرادی که ید کافی در رژیم غذایی خود دریافت می کنند اهمیت کمتری دارد.

شواهد بالینی و مطالعات انسانی :

با وجود مکانیسم های احتمالی ذکر شده شواهد بالینی و مطالعات انسانی در مورد تأثیر مستقیم چای سبز بر عملکرد تیروئید محدود و گاهی متناقض است.

• مطالعات مشاهده ای : برخی مطالعات مشاهده ای نشان داده اند که مصرف منظم چای سبز ممکن است با کاهش خطر ابتلا به برخی اختلالات تیروئید مانند ندول های تیروئید مرتبط باشد. با این حال این مطالعات نمی توانند رابطه علت و معلولی را اثبات کنند و ممکن است تحت تأثیر عوامل مخدوش کننده باشند.
• مطالعات مداخله ای : مطالعات مداخله ای که به بررسی تأثیر مصرف چای سبز بر پارامترهای تیروئیدی (مانند TSH T۴ T۳) در انسان ها پرداخته اند نتایج متفاوتی نشان داده اند. برخی مطالعات تأثیر معنی داری بر سطح هورمون های تیروئیدی نشان نداده اند در حالی که برخی دیگر تأثیرات جزئی و متناقضی را گزارش کرده اند. به عنوان مثال برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف دوزهای بالای عصاره چای سبز ممکن است به طور موقت سطح TSH را افزایش دهد در حالی که مطالعات دیگر چنین تأثیری را مشاهده نکرده اند.

نکات مهم در تفسیر شواهد :

• تنوع در مطالعات : مطالعات انجام شده در مورد چای سبز و تیروئید از نظر طراحی دوز و نوع چای سبز مصرفی جمعیت مورد مطالعه و پارامترهای تیروئیدی اندازه گیری شده بسیار متنوع هستند. این تنوع مقایسه و جمع بندی نتایج را دشوار می کند.
• دوز و نوع چای سبز : میزان و نوع چای سبز مصرفی می تواند تأثیر قابل توجهی بر نتایج داشته باشد. دوزهای بالای عصاره چای سبز ممکن است اثرات متفاوتی نسبت به مصرف منظم چای سبز به عنوان نوشیدنی داشته باشند.
• عوامل فردی : پاسخ افراد به چای سبز ممکن است به عوامل فردی مانند ژنتیک وضعیت سلامتی رژیم غذایی و مصرف داروهای دیگر بستگی داشته باشد.

نتیجه گیری در مورد چای سبز و تیروئید :

با توجه به شواهد علمی موجود نمی توان به طور قطعی ادعا کرد که چای سبز یک “دمنوش عالی برای تنظیم عملکرد تیروئید” است. در حال حاضر شواهد کافی برای توصیه مصرف چای سبز به عنوان یک درمان یا پیشگیری قطعی برای اختلالات تیروئید وجود ندارد.

با این حال چای سبز به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی قوی می تواند به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم و سبک زندگی سالم به سلامت عمومی بدن و احتمالاً به طور غیرمستقیم به سلامت تیروئید کمک کند. مصرف متعادل چای سبز به عنوان یک نوشیدنی سالم به نظر نمی رسد برای اکثر افراد با عملکرد تیروئید طبیعی یا اختلالات تیروئید خفیف مضر باشد.

توصیه های عملی :

• مصرف متعادل : اگر به مصرف چای سبز علاقه مند هستید مصرف متعادل آن (۱-۳ فنجان در روز) به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم احتمالا مفید است.
• مشورت با پزشک : اگر به اختلال تیروئید مبتلا هستید یا داروهای تیروئیدی مصرف می کنید قبل از مصرف منظم چای سبز یا مکمل های چای سبز با پزشک خود مشورت کنید.
• پایش علائم : در صورت مصرف چای سبز و مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول یا تغییر در علائم تیروئید به پزشک خود اطلاع دهید.
• عدم جایگزینی درمان های پزشکی : چای سبز نباید به عنوان جایگزینی برای درمان های پزشکی تجویز شده توسط پزشک برای اختلالات تیروئید استفاده شود. درمان های پزشکی اثربخشی و ایمنی خود را در درمان اختلالات تیروئید ثابت کرده اند.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای سلامت تیروئید (مکمل درمان های پزشکی)

علاوه بر درمان های پزشکی برخی راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی می توانند به حمایت از سلامت تیروئید و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات تیروئید کمک کنند (البته به عنوان مکمل درمان های پزشکی و نه جایگزین آن ها).

• رژیم غذایی متعادل و مغذی :
• مصرف کافی ید : ید یک عنصر ضروری برای تولید هورمون های تیروئیدی است. منابع غذایی خوب ید شامل نمک یددار غذاهای دریایی لبنیات و تخم مرغ هستند. با این حال مصرف بیش از حد ید نیز می تواند مضر باشد به ویژه در افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی تیروئید. مصرف متعادل ید از طریق رژیم غذایی متنوع معمولاً کافی است.
• مصرف سلنیوم : سلنیوم یک ماده معدنی دیگر است که برای عملکرد صحیح آنزیم های تیروئیدی و تبدیل T۴ به T۳ ضروری است. منابع غذایی خوب سلنیوم شامل آجیل برزیلی ماهی تن تخم مرغ و گوشت قرمز هستند.
• مصرف روی : روی نیز در عملکرد تیروئید نقش دارد. منابع غذایی خوب روی شامل گوشت قرمز آجیل دانه ها و حبوبات هستند.
• کاهش مصرف غذاهای گواترزا : برخی غذاها مانند کلم بروکلی گل کلم کلم پیچ شلغم و سویا حاوی ترکیباتی به نام گواترزا هستند که می توانند در جذب ید توسط تیروئید اختلال ایجاد کنند به ویژه در صورت کمبود ید. پختن این غذاها می تواند اثر گواترزایی آن ها را کاهش دهد. در افرادی که ید کافی دریافت می کنند مصرف متعادل این غذاها معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند.
• رعایت رژیم غذایی ضدالتهابی : رژیم غذایی غنی از میوه ها سبزیجات غلات کامل ماهی های چرب و روغن زیتون و محدود از غذاهای فرآوری شده قندهای افزوده و چربی های اشباع شده می تواند به کاهش التهاب در بدن و حمایت از سلامت تیروئید کمک کند.
• مدیریت استرس : استرس مزمن می تواند بر عملکرد تیروئید تأثیر منفی بگذارد. تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا مدیتیشن تمرینات تنفسی عمیق و گذراندن وقت در طبیعت می توانند مفید باشند.
• خواب کافی : خواب کافی و با کیفیت برای سلامت عمومی و عملکرد صحیح سیستم غدد درون ریز از جمله تیروئید ضروری است.
• ترک سیگار : سیگار کشیدن می تواند بر عملکرد تیروئید تأثیر منفی بگذارد و خطر ابتلا به برخی اختلالات تیروئید را افزایش دهد.
• ورزش منظم : فعالیت بدنی منظم به حفظ وزن سالم کاهش استرس و بهبود سلامت عمومی کمک می کند که همگی می توانند به طور غیرمستقیم بر سلامت تیروئید تأثیر مثبت بگذارند.

مهم : این راهکارها و توصیه ها به عنوان مکمل درمان های پزشکی هستند و نباید جایگزین آن ها شوند. برای دریافت راهنمایی های تخصصی و برنامه درمانی مناسب همیشه با پزشک خود مشورت کنید.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

در پایان می توان گفت که چای سبز به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی پتانسیل اثرات مثبت بر سلامت عمومی را دارد و ممکن است به طور غیرمستقیم بر سلامت تیروئید نیز تأثیر بگذارد. با این حال شواهد علمی قوی و قطعی برای اثبات ادعای “دمنوش عالی برای تنظیم عملکرد تیروئید” وجود ندارد و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

مصرف متعادل چای سبز به عنوان بخشی از یک سبک زندگی سالم و رژیم غذایی متعادل برای اکثر افراد بی ضرر است و حتی ممکن است فوایدی داشته باشد. اما چای سبز نباید به عنوان درمان یا پیشگیری قطعی برای اختلالات تیروئید در نظر گرفته شود و نباید جایگزین درمان های پزشکی تجویز شده توسط پزشک شود.

افراد مبتلا به اختلالات تیروئید یا کسانی که داروهای تیروئیدی مصرف می کنند باید قبل از مصرف منظم چای سبز یا مکمل های چای سبز با پزشک خود مشورت کنند. مهم ترین اقدام برای حفظ سلامت تیروئید تشخیص زودهنگام درمان مناسب و پیروی از توصیه های پزشکی است.

پرسش و پاسخ های پرتکرار کاربران در مورد چای سبز و تیروئید

۱. آیا چای سبز می تواند جایگزین داروی لووتیروکسین برای کم کاری تیروئید شود؟

پاسخ : خیر. چای سبز به هیچ وجه نمی تواند جایگزین داروی لووتیروکسین برای درمان کم کاری تیروئید شود. لووتیروکسین یک داروی جایگزین هورمون تیروئید است که برای جبران کمبود هورمون تیروئید در بدن ضروری است. قطع مصرف لووتیروکسین و جایگزینی آن با چای سبز می تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. اگر به کم کاری تیروئید مبتلا هستید باید درمان تجویز شده توسط پزشک را به طور منظم ادامه دهید و از مصرف خودسرانه چای سبز به عنوان جایگزین دارو خودداری کنید.

۲. چه مقدار چای سبز برای سلامت تیروئید مفید است؟ آیا مصرف زیاد آن مضر است؟

پاسخ : هنوز دوز مشخصی از چای سبز که به طور خاص برای سلامت تیروئید توصیه شود وجود ندارد. مصرف متعادل چای سبز (۱-۳ فنجان در روز) به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم به نظر نمی رسد برای اکثر افراد مضر باشد و حتی ممکن است فوایدی داشته باشد. اما مصرف بیش از حد چای سبز به ویژه عصاره های غلیظ چای سبز ممکن است به دلیل محتوای بالای کافئین و سایر ترکیبات فعال عوارض جانبی داشته باشد. همچنین برخی مطالعات in vitro نشان داده اند که دوزهای بالای کاتچین های چای سبز ممکن است جذب ید توسط تیروئید را مهار کنند. بنابراین مصرف متعادل چای سبز توصیه می شود و در صورت داشتن هرگونه نگرانی بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

۳. آیا چای سبز با داروهای تیروئید تداخل دارد؟

پاسخ : در حال حاضر شواهد کمی در مورد تداخل مستقیم چای سبز با داروهای تیروئید وجود دارد. با این حال به دلیل محتوای کافئین و سایر ترکیبات فعال موجود در چای سبز احتمال تداخل با برخی داروها از جمله داروهای تیروئید به طور کامل رد نمی شود. به عنوان مثال کافئین موجود در چای سبز ممکن است اثرات برخی داروهای تیروئید را تغییر دهد. همچنین برخی ترکیبات موجود در چای سبز ممکن است بر جذب داروها تأثیر بگذارند. به همین دلیل توصیه می شود در صورت مصرف داروهای تیروئید در مورد مصرف منظم چای سبز با پزشک خود مشورت کنید تا از هرگونه تداخل احتمالی جلوگیری شود.

تأکید مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و نباید به عنوان جایگزینی برای نظر متخصص پزشکی تلقی شوند. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد سلامت تیروئید خود حتماً با پزشک متخصص غدد مشورت کنید.