اقتصادی

۱۵ نکته درباره مزایده ۵۰۰۰ معدن متروکه

«توسعه معدنی» باعث ایجاد دسترسی‌های بی‌رویه نظیر جاده‌ها، خطوط انتقال سوخت و بزرگراه‌ها و… موجب تخریب زیستگاه‌های مناسب جانوری می‌شود این در حالیست که خبر مزایده و واگذاری ۵۰۰۰ معدن متروکه به بخش خصوصی در ماه‌های گذشته واکنش‌هایی را در پی داشت.

به گزارش اخبار ورزشی، چندی پیش اخباری مبنی بر مزایده و واگذاری ۵۰۰۰ معدن متروکه به شرکت‌های خصوصی منتشر شد. یکی از  فعالیت‌های اقتصادی که به محیط زیست آسیب شدید و غیرقابل جبرانی وارد می‌کند، معدن‌کاوی است که از جمله آثار آن می‌توان به آلودگی آب‌های زیرزمینی، جاده‌سازی ، تخریب مناطق کوهستانی همچنین از بین رفتن تنوع جانوری و پوشش گیاهی و…اشاره کرد. به جهت اهمیت این موضوع به ۱۵ نکته از حسن اکبری – معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست – اشاره می‌کنیم:

بیشتر بخوانید: معدن‌کاوی و جاده‌کشی بلای جان حیات‌ وحش

* نکته حائز اهمیت این است که معادن چه در داخل مناطق چهارگانه و چه در خارج آن اگر در فاصله زمانی کوتاه واگذار شوند، شوکی به طبیعت کشور وارد می‌شود که منجر به تغییرات اساسی در اکوسیستم‌ها خواهد شد.

* در شرایطی که با تغییر اقلیم و خشکسالی در بسیاری از  نقاط کشور مواجه هستیم و  فعالیت‌های انسانی بر پیکر طبیعت مانند جاده‌ها زخم زده‌اند، ظرفیت و توان اکوسیستم‌های کشور با آغاز همزمان فعالیت تعداد زیادی معدن کاهش می‌یابد و طبیعت توان خودپالایی و احیای آسیب‌های وارد شده بر اثر تخریب‌ها را نخواهد داشت.

* در مکاتبات انجام شده با وزارت صمت، به لحاظ فنی و کارشناسی از آن‌ها خواستیم تا یکباره این اتفاق نیفتد. به علاوه درباره محدوده معادن نیز استعلام کرده‌ایم. وزارت صمت معتقد است که این معادن در گذشته سابقه‌ای داشتند و برابر قانون این اقدام را انجام می‌دهند. با این وجود ما دوباره با استان‌ها مکاتباتی کرده‌ایم تا برای هرگونه فعالیت و صدور مجوز در داخل مناطق با ما هماهنگی کنند تا اقدامات قانونی لازم را انجام دهیم.

* بیشتر معادن خارج از مناطق چهارگانه قرار دارند اما نکته حائز اهمیت این است که بسیاری از زیستگاه‌های خوب حیات وحش خارج از این مناطق هستند.

* اگر طبیعت خارج از مناطق چهارگانه مورد دست‌اندازی قرار گیرد، مطمئنا مناطق حفاظت شده چهارگانه – که مانند جزایر پراکنده هستند – نمی‌توانند تنوع زیستی کشور را حفظ کنند. به علاوه ما با چالش‌هایی مانند فرسایش بادی و گردوغبار مواجه می‌شویم و در نهایت تمامی این موارد، آسیب‌ها و هزینه‌هایی را متوجه خودمان خواهد کرد.

* نگاه به معادن براساس سطح غلط انداز است. گاهی وزارت صمت به‌صورت مقایسه‌ای عمل می‌کند. به عنوان نمونه می‌گوید معادن واگذار شده دو درصد مساحت کل کشور است و این عددی نیست اما به نظر من این نگاه درست نیست چراکه معادن نیاز به جاده دسترسی دارند.

* فعالیت‌های معدنی با سایر فعالیت‌های انسانی متفاوت است چراکه معادن غالبا در قلب زیستگاه‌های بکر ما هستند؛ زیستگاه‌هایی که مامن بسیاری از گونه‌های باارزش ما به ویژه «گونه‌های خجالتی» هستند که به حضور انسان حساسیت دارند و برخورداری از امنیت برایشان دارای اهمیت بسیاری است.

* سایر فعالیت‌های انسانی مانند توسعه شهرسازی، جاده‌های مواصلاتی، توسعه کشاورزی و … در دل کوهستان‌ها و زیستگاه‌های بکر ما غالبا رخ نمی‌دهند اما معادن درست در دل آن‌ها هستند.

تبعات معدن‌کاوی

* با احداث این جاده‌ها، راه انسان به زیستگاه‌های بکر باز می‌شود و ممکن است سوءاستفاده گران مانند شکارچیان، گردشگران یا طبیعت‌گردان بسیاری از مسائل را رعایت نکنند. حضور آنان برای بسیاری از گونه‌های حیات وحش گوشه‌گیر – که از فعالیت‌های انسانی دور هستند – به‌ویژه گربه‌سانان و برخی گونه‌های با ارزش حفاظتی بالا آسیب‌زا است.

جاده‌های دسترسی به معادن، کانون‌های فرسایش بادی

* جاده‌های دسترسی به معادن خود غالبا کانون‌های خطی فرسایش بادی هستند. اکنون عمده آلودگی هوای کشور به علت افزایش ذرات معلق است. بخش عمده‌ای از ذرات معلق منشا طبیعی دارند و ناشی از فرسایش بادی هستند. برخی کانون‌ها با اندک وزش باد گردوغبار را وارد هوا می کنند و بسته به شرایط و اندازه، مدتی را در هوا معلق می‌مانند.

رها کردن معادن، زخمی بر پیکره طبیعت

* غالب معادن و جاده‌های دسترسی آن‌ها پس از فعالیت معدن رها می شوند. برخی معادن نیز فعالیت خود را آغاز می‌کنند اما به علت عدم کیفیت نوع ماده معدنی رها می‌شوند و نه تنها تاثیری در اشتغال و اقتصاد ندارند بلکه اثرات تخریبی بر پیکره طبیعت بر جا می گذارند. در نهایت نیز راه ورود برای رفت و آمد انسان به محدوده اکتشاف شده باز می‌کنند.

آسیب معدن‌کاری به پوشش گیاهی 

* پوشش گیاهی نیز به‌طور مستقیم از فعالیت‌های معدن‌کاری آسیب می‌بیند. در ابتدای فعالیت معادن بیشتر جاده‌های دسترسی به آن‌ها خاکی هستند بنابراین با عبور کامیون‌ها گردوغبار به هوا بر می‌خیزد و تا چند ۱۰۰ متر اطراف جاده گردوغبار بر پوشش گیاهی نشست می‌کند. در نتیجه فعالیت گیاهان و پوشش گیاهی منطقه مختل خواهد شد.

* گیاه و بوته در منطقه اکسیژن تولید می‌کنند، به علاوه مورد تغذیه حیات وحش نیز هستند. بر اثر نشست گردوغبار بر منافذ گیاه کارکرد آن مختل و به یک گیاه بلااستفاده تبدیل می شود.

فعالیت های معدنی باید متوقف شوند؟

* با همه این تبعات ما نمی‌گوییم فعالیت معدنی صورت نگیرد چراکه از ذخایر کشور هستند و باید از آن‌ها استفاده کنیم اما بهره‌گیری از تمام ذخایر به‌صورت همزمان ضرورتی ندارد. لازم است به اندازه نیاز فعلی از هر نوع ماده معدنی در کشور بهره‌برداری و پس از اتمام ذخیره معدن، آن مکان را بازسازی کنیم. متولی برداشت از معدن باید آن را بازسازی کند و راه‌های دسترسی به معدن را از بین ببرد و زیستگاه را احیا کند سپس به سراغ ذخیره بعدی رود.

بیشتر بخوانید: واکنش محیط زیست به مزایده ۵۰۰۰ معدن متروکه

* ما نباید به تمامی درخواست‌های معدنی کشور پاسخ دهیم و همه ذخایر را واگذار کنیم. اگر یکباره این اتفاق رخ دهد هیچ حیات وحش و تنوع زیستی در کشور مکانی برای زندگی نخواهد داشت. طبیعت نیز نمی‌تواند زخم‌هایی که بر پیکر او ایجاد شده است را ترمیم کند.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا