نسلی که با سومدیریت سوخت/ زخم کاری داورزنی بر پیکره والیبال – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرنگار آنلاین ، المپیک 2020 توکیو وداع تلخی برای نسل والیبال ایران است. نسلی که والیبال ایران را به جهان معرفی کرد و امید زیادی برای کسب مدال این نسل در المپیک توکیو وجود دارد ، اما somediter یکی از دلایل اصلی سوزاندن روح نسل طلایی است.

قبل از شروع و پایان بازی های المپیک ریو ، زمانی که والیبالیست های ایرانی پس از شکستن یک مانترا 52 ساله اجازه حضور در بزرگترین مکان ورزشی جهان را پیدا کردند ، شعارها و وعده های بی برنامه تشدید شد.

مدیریت مبتنی بر هدف یک تکنیک مدیریتی برای افزایش مشارکت کارکنان در برنامه ریزی و کنترل فعالیتها است. در این فرایند ، دانش و مهارت های بسیاری از افراد سازمان به کار گرفته می شود. مدیران به جای اینکه به زیردستان در مورد اهداف خود بگویند ، می خواهند مشارکت داشته باشند و تصمیم بگیرند که اهدافشان چیست. هنگامی که یک هدف قابل قبول برای هر کارمند در طول یک جلسه طوفان فکری گروهی تعیین شد ، از آنها خواسته می شود تا برنامه ای برای دستیابی به این هدف برنامه ریزی کنند.

در آخرین مرحله مدیریت مبتنی بر هدف ، از کارکنان خواسته می شود تا فرآیندهای کنترلی را برنامه ریزی کرده ، بر عملکرد خود نظارت داشته باشند و در صورت انحراف از مسیر برنامه اقدامات اصلاحی را توصیه کنند. کل فرایند شامل ترکیبی از برنامه ریزی و کنترل است. این خلاصه ای از تعریف مدیریت مبتنی بر هدف است که با سیستم مدیریت والیبال متفاوت است و نشان می دهد که چرا والیبال در المپیک توکیو به این شکل شکست خورد.

برای روشن شدن و اثبات شعار در فدراسیون والیبال ، کافی است سخنان رئیس جمهور وقت از المپیک ریو تا توکیو را با اقدامات وی مقایسه کنید.

محمدرضا داورزنی قبل از شروع بازیهای المپیک ریو 2016 و شکست تیم ملی در لیگ جهانی گفت: برنامه ریزی به پایان رسیده است تا بتوانیم با شرایط متفاوت از لیگ جهانی والیبال به المپیک ریو 2016 برویم. ما بازیابی خوبی را در لیگ تجربه نکرده ایم. جهان و برخی مصدومین بازیکنان روبرو هستیم ، در حالی که 2 بازیکن تاثیرگذار در ترکیب اصلی نداریم. در المپیک ریو ، ما قصد داشتیم یکی از چهار تیمی باشیم که در دور اول با تلاش کادر فنی و بازیکنان به گروه صعود می کنیم و در نهایت می خواستیم جزو چهار تیم برتر برای صعود به فینال باشیم.

تاریخ بار دیگر تکرار می شود و داور بلافاصله پس از شکست لیگ والیبال 2021 گفت: “بابت نتیجه عذرخواهی می کنم.” بگذارید مردم صبور باشند و تیم ملی واقعی را در المپیک ببینند. هدف بردن سکوهای المپیک بود و ما لیگ ملت ها را فدای المپیک توکیو کردیم.

اما متأسفانه ایران حتی نتوانست از گروه خود خارج شود و نتایج ریو را تکرار کند و این به معنای عقب ماندگی بود. اما نکته قابل تامل این است که داور بار دیگر در المپیک 2016 ریو پس از شکست و ناکامی در توکیو حرف های خود را تکرار کرد!

داور پس از حذف تیم ملی از مرحله گروهی المپیک توکیو گفت: “طبیعتا دنیا هنوز به پایان نرسیده و زندگی در جریان است.” ما باید به برنامه ریزی برای لایه برداری ادامه دهیم. ما باید بتوانیم به ثبات بهتری برسیم. برخی بی ثباتی ها وضعیت را پیچیده می کند. برای قهرمانی آسیا باید دوباره 11 سپتامبر به ژاپن برویم. تلاش ما این است که روندی رو به رشد در لایه برداری داشته باشیم.

سخنان داور شبیه به پنج سال پیش و شکست در المپیک ریو است ، زمانی که او گفت: “نباید فراموش کنیم که اکنون 2016 هستیم و می خواهیم والیبال را برای المپیک 2020 آماده کنیم. طبیعی است که برخی از تیم های ملی اکنون بازیکنان تیم ملی توکیو زیاد نیستند. فاصله بین دو المپیک فرصتی برای هدایت و تزریق خون تازه به تیم است. استفاده از جوانانی که در چهار سال به دنبال نامی هستند باید در دستور کار ما باشد.

لایه برداری و فرصت کلید واژه چهار یا چهار سال صحبت داور در دو دوره شکست در المپیک است! فرصت هایی که بارها و بارها در رسانه ها تاکید می شود که هر روز وقت خود را از دست می دهند به ضرر تیم ملی خواهد بود ، اما هیچ شنوایی وجود ندارد.

داور که درباره پوست انداختن و برنامه های بلند مدت توکیو بعد از المپیک ریو صحبت کرد ، به تصمیم تیم ملی والیبال اعتراض کرد. شعارهای بیان شده توسط داور در دوران تصدی گری وی با جستجوهای متوسطی انجام شد که خارج از محدوده این گزارش بود و تنها به بخشی از آنها اشاره شد.

داور ، که آرزوی بردن سکوهای المپیک را دارد ، به پیشنهاد این وزارتخانه معاون شد و به عنوان رئیس جمهور فدرال و برنامه ریز بلند مدت منصوب شد. فدراسیون والیبال دچار بی ثباتی مدیریتی شده بود و بازگشت داور به والیبال بازتاب های زیادی داشت. در نهایت ، داور همچنان بر بلندپروازی های خود در شرایطی که زمان زیادی از دست رفته بود ، اصرار داشت و در نهایت ، تیم ملی حتی از گروه خود خارج نشد و در سالهای اخیر ، در دیدار طولانی مدت خود رقبای خود در آسیا ، چندین بار شکست خورد. در آسیا نیز موقعیت والیبال ایران متزلزل خواهد شد.

البته زنگ خطر تیم های آسیایی در انتخاب المپیک در دیدار تیم ملی و کره جنوبی برای والیبال ایران به صدا درآمد ، جایی که ایران با سختی و با درایت کاپیتان سعید معروف سهمیه المپیک را به دست آورد ، اما باز هم مدیر در حالت پیش فرض باقی ماند و کارشناسان و منتقدان متهم به ایجاد حاشیه شدند. امروز نتیجه آن همه سهل انگاری شکست مقابل تیم ژاپن و حذف از مرحله گروهی المپیک است. هدف سکو نه تنها محقق نشد ، بلکه یک شکست در المپیک ریو وجود داشت.

پس از از دست دادن زمان ، رئیس جمهور فدرال سعی کرد با استخدام بهترین مربی جهان ، جبران اشتباه خود را کند ، اما در حقیقت اشتباه بزرگتری مرتکب شد. داوران بار دیگر صدای اعضا و منتقدان را نادیده گرفتند و از مربیانی متفاوت با سیستم والیبال ایران استفاده کردند. ولادیمیر آلکنو ، مربی شناخته شده در دنیای والیبال ، اگر زمان زیادی داشته باشد می تواند نتایج خوبی کسب کند ، اما زمان کافی برای اجرای تفکر او وجود ندارد. 4 ماه زمان مناسبی برای تغییر سیستم و حضور در بزرگترین عرصه ورزشی جهان نیست ، اما داوران و اتاق فکر بزرگترین اشتباهات خود را انجام می دهند.