مهمترین تفاوت خدمات حسابداری و حسابرسی

تفاوت حسابداری و حسابرسی در چیست؟

افراد و شرکت‌هایی می‌توانند از نظر اقتصادی و بازرگانی موفق باشند که روابط تجاری خود را با استفاده از خدمات حسابداری و سیستم‌های تخصصی حسابداری مدیریت می‌کنند. بخش امور مالی در همه سازمان‌ها و شرکت‌ها، نقش اساسی را ایفا می‌کند و کوچک‌ترین اشتباهات در امور مالی می‌تواند یکی از علل ورشکستگی کمپانی‌ها باشد؛ بنابراین وجود سیستم حسابداری و حسابرسی در هر شرکت و سازمانی، ضروری است.

دو فعالیت حسابداری و حسابرسی، عملکرد بسیار متفاوتی از یکدیگر دارند. برای درک تفاوت حسابداری و حسابرسی باید با مسئولیت‌ها و وظایف این دو حرفه آشنا باشید. فردی که مسئولیت اداره امور مالی یک مجموعه را به عهده دارد حسابدار می‌گویند؛ اما فردی که بر روی انجام صحیح امور مالی نظارت می‌کند، حسابرس نامیده می‌شود. برای درک بیشتر تفاوت‌ حسابداری و حسابرسی، ابتدا در ادامه مقاله از رایان محاسبان، مفاهیم این دو نوع حرفه را توضیح خواهیم داد و سپس به‌ صورت جزئی به بررسی این تفاوت‌ها خواهیم پرداخت.

تعریف کلی از حسابداری

حسابداری به مجموعه فرایندهای جمع‌آوری، طبقه‌بندی، تجزیه‌ و تحلیل داده‌های مالی یک واحد تجاری مانند شرکت‌ها گفته می‌شود که توسط حسابداران انجام می‌گیرد. حسابداری که به آن زبان تجارت نیز می‌گویند، نتایج فعالیت‌های اقتصادی یک شرکت یا سازمان را اندازه‌گیری می‌کند و این اطلاعات را به کاربران مختلفی از جمله سرمایه‌گذاران، بستانکاران، مدیریت و تنظیم‌کنندگان منتقل خواهند کرد.

یک موسسه حسابداری، با ارائه گزارشات مالی و تحلیل و بررسی شرایط اقتصادی در هر کسب‌ و کاری، اطلاعات لازمی را در اختیار تمامی مدیران و ذی‌نفعان اقتصادی قرار می‌دهد. حسابداری از ۳ فعالیت شناسایی، ثبت و گزارش تشکیل شده که نقطه آغاز فرایند حسابداری، شناسایی رویدادهای مالی و‌ مرحله دوم ثبت این رویدادها به ترتیب تاریخ در دفاتر حسابداری است.

در مرحله آخر اطلاعات جمع‌آوری شده باید از طریق گزارش‌های حسابداری، به استفاده‌کنندگان اطلاعات حسابداری، ارائه شود. برای اینکه اطلاعات مالی قابل فهم باشند، گزارش‌های حسابداری باید طبق استانداردهای حسابداری تهیه شوند.

تعریف کلی از حسابرسی

یک شرکت حسابرسی، به ارزیابی و بررسی گزارشات مالی شرکت توسط یک فرد مستقل و خارج از سازمان می‌پردازد. کلیه اسناد و صورت‌های مالی در طی فرایند حسابرسی باید ارزیابی مجدد شوند که هدف از انجام این کار، پیدا کردن تقلب و خطا در سند حسابداری است. حسابرس با اظهارنظر خود، درستی اسناد مالی را تأیید یا رد می‌کند؛ این اظهار نظر باید دقیق و بی‌طرفانه باشد. حسابرسان وظیفه ارزیابی کفایت یا عدم کفایت کارکنان را بر عهده ندارند؛ بلکه وظیفه آنان تنها گزارش‌ کردن مغایرت‌هایی است که در اثر خطاهای انسانی به وجود آمده و باید تصحیح شوند.

هدف از حسابرسی، پیداکردن اشتباهاتی است که می‌تواند به جریمه‌های مالیاتی ختم شود. برخی از افراد، هنگام مراجعه نمودن به وکیل مالیاتی، از این موضوع اطلاع پیدا می‌کنند. با گزارشات حسابرسی می‌توان هزینه‌های یک شرکت را کاهش داد و تا حد زیادی آن را بهینه کرد. حسابرسی شیوه‌های مختلفی دارد که شامل حسابرسی صورت‌های مالی، حسابرسی عملیاتی، حسابرسی قانونی و حسابرسی داخلی است.

شباهت و تفاوت حسابداری و حسابرسی

شباهت و تفاوت حسابداری و حسابرسی از موضوعات جذاب این دو حوزه کاری می باشد. هر کدام از این موارد ویژگی های مربوط به خود را دارند. حسابداری و حسابرسی در بسیاری از موارد درس های کیسانی را مطالعه می کنند و با یکدیگر شباهت دارند. اما تفاوت هایی هم دارند. مهمترین تفاوت حسابداری و حسابرسی در استانداردهای هر دو است. استانداردهای حسابداری با استانداردهای حسابرسی متفاوت است.

شباهت حسابداری و حسابرسی در مطالعات و حتی درس های دانشگاهی دلیل بر این نمی شود که در اجاری امور و عملیات شغلی یکسان باشند.

شباهت حسابداری و حسابرسی

بسیاری از فرایندهای اساسی حسابداری و حسابرسی مشابه هستند. هر دو نیاز به شناخت کامل اصول و اصول حسابداری دارند. به طور کلی هر دو توسط افرادی که مدرک حسابداری دارند انجام می شود. هر دو از روش های اساسی نگهداری دفتر، محاسبه و تجزیه و تحلیل استفاده می کنند.

 حسابداری و حسابرسی تلاش می کنند تا صورتهای مالی و سوابق بازتاب منصفانه ای از وضعیت مالی واقعی یک سازمان فراهم کنند.

تفاوت حسابداری و حسابرسی

تفاوت حسابداری و حسابرسی بر اساس موارد زیر برای شما شرح می دهیم:

    تعریف حسابداری و حسابرسی

حسابداری ثبت سوابق معاملات مالی و تهیه صورتهای مالی است. اما حسابرسی بررسی انتقادی صورتهای مالی است تا در مورد انصاف آنها نظر دهد.

    زمان سنجی

حسابداری به طور مداوم و با ثبت روزانه معاملات مالی انجام می شود. در حالی که حسابرسی اساساً یک فرایند دوره ای است و پس از تهیه حسابهای نهایی و صورتهای مالی، معمولاً به صورت سالانه انجام می شود.

    شروع

حسابداری معمولاً از جایی شروع می شود که حساب به پایان می رسد. در حالی که حسابرسی همیشه از جایی شروع می شود که حسابداری به پایان می رسد.

    دوره زمانی

حسابداری عمدتا بر معاملات و فعالیتهای مالی فعلی متمرکز است. در حالی که حسابرسی بر صورتهای مالی گذشته متمرکز است.

    پوشش

حسابداری کلیه معاملات، سوابق و بیانیه های دارای پیامدهای مالی را پوشش می دهد. در حالی که حسابرسی به طور عمده صورتهای مالی و سوابق نهایی را پوشش می دهد.

    سطح جزییات

حسابداری بسیار مفصل است و تمام جزئیات مربوط به معاملات مالی، سوابق و بیانیه ها را ضبط می کند. در حالی که حسابرسی معمولاً از صورتها و سوابق مالی به صورت نمونه استفاده می کند.

    نوع بررسی

حسابداری شامل بررسی و تأیید جزئیات مربوط به کلیه صورتهای مالی و سوابق است. در حالی که حسابرسی ممکن است از طریق بررسی تست یا بررسی نمونه انجام شود.

    تمرکز

تمرکز اصلی حسابداری ثبت و ارائه دقیق کلیه معاملات و صورتهای مالی است. در حالی که تمرکز اصلی حسابرسی بررسی صحت و قابلیت اطمینان صورتهای مالی و قضاوت در مورد اینکه آیا صورتهای مالی تصویری واقعی از وضعیت مالی واقعی واحد تجاری ارائه می دهند یا خیر.

    هدف، واقعگرایانه

هدف از حسابداری تعیین وضعیت مالی، سودآوری و عملکرد است. در حالی که هدف حسابرسی افزودن اعتبار به صورتهای مالی و گزارشات شرکت است.

    وضعیت حقوقی

حسابداری با درجاتی از اختیار با استانداردهای حسابداری اداره می شود. اما حسابرسی با استانداردهای حسابرسی اداره می شود و انعطاف پذیری زیادی را ایجاد نمی کند.

    وضعیت

حسابداری معمولاً توسط یک کارمند داخلی شرکت انجام می شود. اما حسابرسی توسط یک شخص خارجی یا آژانس مستقل انجام می شود.

    وقت ملاقات

حسابدار توسط مدیریت شرکت منصوب می شود. در حالی که حسابرس توسط سهامداران شرکت یا یک تنظیم کننده منصوب می شود.

    وضعیت

حسابداری معمولاً توسط یک کارمند داخلی شرکت انجام می شود. اما حسابرسی توسط یک شخص خارجی یا آژانس مستقل انجام می شود.

     صلاحیت

صلاحیت خاص برای حسابدار اجباری نیست. اما برخی از صلاحیت های خاص برای حسابرس اجباری است.

    نوع پاداش

حسابداری توسط کارمند شرکتی که حقوق می گیرد انجام می شود. در حالی که هزینه حسابرسی خاصی به حسابرس پرداخت می شود.

    پرداخت حق الزحمه

حق الزحمه حسابدار، به عنوان مثال، حقوق توسط مدیریت ثابت می شود. در حالی که حق حسابرس توسط سهامداران تعیین می شود.

     تعیین محدوده

دامنه حسابداری توسط مدیریت شرکت تعیین می شود. در حالی که دامنه حسابرسی توسط قوانین یا مقررات مربوط تعیین می شود.

     ضرورت

حسابداری برای همه سازمانها در عملیات روزمره یا معمول ضروری است. در حالی که حسابرسی در عملیات روزمره ضروری نیست.

     تحویل دادنی ها

حسابداری صورتهای مالی را تهیه می کند به عنوان مثال صورت درآمد یا P / L، ترازنامه، صورت جریان نقدی، و غیره ؛ در حالی که حسابرسی گزارش حسابرسی را ارائه می دهد.

     گزارش ارسال

حسابها به مدیریت سازمان ارسال می شود. در حالی که گزارش حسابرسی به سهامداران ارائه می شود.

    راهنمایی

حسابداران ممکن است پیشنهادهایی را برای بهبود حسابداری و فعالیتهای مرتبط با آن به مدیریت ارائه دهند. در حالی که حسابرس معمولاً پیشنهادهایی را ارائه نمی دهد، مگر در برخی موارد با الزامات خاص، به عنوان مثال بهبود در کنترل های داخلی.

    مسئولیت

مسئولیت حسابدار به طور کلی با تهیه حساب ها پایان می یابد. در حالی که حسابرس پس از تهیه و ارائه گزارش حسابرسی مسئولیت دارد.